شرکت هایی که در خارج تشکیل شده اند، می توانند در ایران شعبه یا نمایندگی داشته باشند. به این صورت که شعبه مزبور تابعیت ایرانی ندارد، بلکه فقط در مرجع ثبت شرکت ها به عنوان شعبه ای از یک شرکت خارجی به ثبت می رسد. شعبه ، برخلاف نمایندگی، نه شخصیت حقوقی مستقل دارد و نه دارایی مستقل ؛ بلکه فقط آدرس آن، غیر از آدرس مرکز اصلی شرکت است.
به موجب ماده واحده قانون اجازه ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت های خارجی، ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت خارجی در ایران منوط به اجازه متقابل ثبت کشور خارجی در آن کشور می باشد. به بیانی دیگر، نمایندگی یا شعبه شرکت خارجی مشروط به رفتار متقابل کشوری است که شرکت مادر خارجی نماینده یا شعبه معرفی کرده است یعنی شخص حقیقی یا حقوقی که بر اساس قرارداد نمایندگی، انجام بخشی از موضوع و وظایف شرکت طرف نمایندگی را در محل بر عهده دارد همان رفتاری را که با نماینده او در ایران می شود با نماینده شرکت ایرانی در آن کشور خارجی بنماید.
برای اینکه شرکت های خارجی توانایی انجام عملیات تجاری را در ایران داشته باشند دو شرط لازم است :
1- در کشور خود قانونی شناخته شده باشند. بدیهی است چنانچه شرکت خارجی قبل از انجام تشریفات ثبت به عملیات تجاری مبادرت ورزد از نظر قانون ، متخلف محسوب گردیده و طبق قوانین با آن رفتار خواهد شد.
بنابراین برای آنکه بفهمیم شرکت به درستی ایجاد شده است، تشکیلات سازمانی آن مطابق قانون است و طرز کار آن درست است یا خیر و تحت چه شرایطی منحل می شود، باید به قانون شخصی شرکت که قانون کشور متبوع اوست، مراجعه کنیم.
2- در اداره ثبت شرکت ها با رعایت آیین نامه مربوطه به ثبت برسند.
در شرکت های یادشده خارجی شروطی حائز اهمیت است که عبارتند از :
- ثبت شرکت های خارجی در تهران نزد اداره مالکیت صنعتی به عمل می آید.
- نماینده یا شعبه شرکت خارجی باید ظرف چهارماه تقاضای ثبت کند.
خارجیان در صورتی می توانند سهام شرکت های ایرانی را تحصیل کنند که سهام تحصیل شده توسط ایشان، در حد کمتر از پنجاه درصد سهام شرکت باشد؛ مشروط بر آنکه در اساسنامه شرکت و موافقت نامه های فی مابین، قدرت تصمیم گیری مدیران و سهام داران ایرانی در مجامع عمومی محدود نگردیده، بلکه برتری سهام داران ایرانی بر سهام خارجی به نحو بارزی مشهود و پیش بینی شده باشد.
هر گاه شخصیت حقوقی شرکتی در ایران شناخته شد، شرکت در همان شرایطی قرار خواهد گرفت که یک شخص حقیقی خارجی در ایران داراست. به عبارت دیگر، چنین شرکتی از کلیه حقوقی که برای خارجیان در نظر گرفته شده برخوردار شده، کلیه تعهدات آن ها را نیز خواهد داشت ؛ با این توضیح که شرکت خارجی، اولاَ نمی تواند در ایران بیش از حقوقی را داشته باشد که در کشور خود در حدود اساسنامه دارد و ثانیاَ نمی تواند از حقوقی بهره مند شود که خاص اشخاص حقیقی است ، مانند حقوق خانوادگی و امثال آن . از طرفی، قوانین خاص ممکن است برای شرکت تعهداتی معین کرده باشند که اشخاص بیگانه مشمول آن نمی شوند ؛ مانند ماده 107 قانون مالیات های مستقیم ( مصوب 1380 ) که برای اشخاص حقوقی خارجی که در ایران فعالیت می کنند، مقررات ویژه مالیاتی معین کرده است.
شعبه یا نمایندگی شرکت های مزبور، برای فعالیت در ایران در زمینه های زیر ، با لحاظ قوانین و مقررات مربوط ، می توانند اقدام نمایند :
1- ارائه خدمات پس از فروش کالاها یا خدمات شرکت خارجی ؛
2- انجام عملیات اجرایی قراردادهایی که بین اشخاص ایرانی و شرکت خارجی منعقد می شود ؛
3- بررسی و زمینه سازی برای سرمایه گذاری شرکت خارجی در ایران ؛
4- ارائه خدمات فنی و مهندسی و انتقال دانش فنی و فناوری ؛
5- افزایش صادرات غیرنفتی جمهوری اسلامی ایران ؛
6- ارائه خدمات فنی و مهندسی و انتقال دانش فنی و فناوری ؛
7- انجام فعالیت هایی که مجوز آن توسط دستگاه های دولتی که به طور قانونی مجاز به صدور مجوز هستند، صادر می گردد از قبیل ارائه خدمات در زمینه های حمل و نقل، بیمه و بازرسی کالا ، بازاریابی و غیره.
در طول حیات شرکت تعاونی، ممکن است اوضاع و احوال حاکم بر آن به طور دائم تغییر کند که در این صورت، شرکت برای اینکه بتواند خود را با تحولات اقتصادی تطبیق دهد، می بایست چهارچوب حقوقی اولیه ای را که برای فعالیت اقتصادی- تجاری خود در نظر گرفته است تغییر دهد. امری که فقط در صورت تغییر اساسنامه تحقق می یابد.
اما چگونه می توان در اساسنامه ثبت شرکت تعاونی ها تغییر داد ؟ در این مقاله، به بررسی این موضوع پرداخته ایم .
تغییر در اساسنامه ثبت شرکت تعاونی
تغییر اساسنامه ثبت شرکت تعاونی در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است . ولی باید توجه داشت که اساسنامه شرکت ها به صورت فرم چاپی توسط سازمان دولتی تهیه و در اختیار متقاضی تاسیس شرکت گذاشته می شود. به این ترتیب تغییر عمده ای در اساسنامه شرکت ها در ابتدا و پس از تشکیل در سال های بعد نمی توان داد. در ماده قانونی فوق الذکر نیز به این عدم امکان توجه داده شده است زیرا تغییر را در ( حدود قانون ) پذیرفته است.
به طور کلی بعضی از موارد مندرج در اساسنامه جزء قواعد آمره و غیرقابل تغییر است. تغییر درصد اندوخته احتیاطی یا ذخیره قانونی یا میزان سرمایه اعضاء یا تابعیت شرکت ممکن نیست.
بعضی دیگر از موارد مندرج در اساسنامه با تغییر شرایط باید تغییر نماید. در این صورت مجمع عمومی ناگزیر از تغییر آن ها است. مانند تغییر نوع تعاونی از تولید به توزیع و یا از یک منظوره به چند منظوره یا ادغام شرکت در شرکت دیگر یا تبدیل شرکت به نوعی دیگر از انواع مختلف شرکت های تجاری .
بعضی از موارد مندرج در اساسنامه مربوط به مسائل عادی است که جای آن در فرم اساسنامه ارائه شده خالی است و هیات موسس جای خالی را پر نموده است . مانند تعداد مدیران یا بازرسان که در ابتدا با تعداد کمی شروع و سپس با افزایش اعضاء ، می بایست افزایش یابد. در هر وضعیت تغییر اساسنامه منوط به کسب اجازه از اداره تعاون است. .
تغییر در اساسنامه ثبت اتحادیه تعاونی
هر اتحادیه تعاونی ، باید اساسنامه داشته باشد. اساسنامه اتحادیه مشتمل بر مطالب و مقرراتی است که نوع و موضوع و حدود فعالیت اتحادیه و مراجع تصمیم گیری و مدیریت و نظارت اتحادیه و وظایف و اختیارات آن ها و نیز حقوق و تکالیف اعضا را تعیین می کند. با توجه به اهمیت اساسنامه ، نمونه اساسنامه اتحادیه تعاونی ، به وسیله وزارت تعاون تهیه و تدوین شده و در اختیار هیات موسس اتحادیه و سایر مراجعه کنندگان گذاشته می شود.
تصویب اساسنامه اتحادیه، با اکثریت حداقل دو سوم حاضران در " اولین مجمع عمومی عادی " به عمل می آید. داوطلبان عضویتی که با اساسنامه تصویب شده موافق نباشند ، می توانند در همان جلسه ، درخواست عضویت خود را پس بگیرند. قانون ، در تصویب اساسنامه ، اکثریت دوسوم را که نسبت اکثریت لازم برای تصویب سایر امور در اولین مجمع عمومی عادی است، مقرر داشته است.
تغییر موادی از اساسنامه ممکن است . این امر در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده اتحادیه است ، ولی تغییراتی که به وسیله این مجمع در اساسنامه داده می شود در صورتی قابل اجراست که به تایید وزارت تعاون رسیده باشد.
در ادامه، به برخی از مهم ترین نکات در تغییر اساسنامه اتحادیه می پردازیم.
1- برخی از مطالب اساسنامه اتحادیه، از قبیل بی نام بودن سهام ، منظور کردن ذخیره قانونی، اندوخته احتیاطی و حق تعاون و آموزش، هر عضو یک رای و غیره که درباره آن ها تصریح قانونی وجود دارد و مقررات راجع به آن ها امری است ؛ لذا اساساَ قابل تغییر نیست و بنابراین با مجمع عمومی فوق العاده نمی توان آن ها را تغییر داد.
2- وزارت تعاون ، برای اتحادیه تعاونی ، " نمونه اساسنامه " تهیه کرده است و در بدو تشکیل اتحادیه ، در اختیار " هیات موسس " قرار می دهد. مطالبی که جای آن ها در نمونه اساسنامه خالی گذاشته شده است و هیات موسس آن ها را پر کرده و اساسنامه را تکمیل نموده است و " اولین مجمع عمومی عادی " آن را تصویب کرده است، به وسیله مجمع عمومی فوق العاده قابل تغییرند. علاوه بر این، مجمع مزبور می تواند مواد و مطالبی را با رعایت قانون و مقررات و آیین نامه ها و دستورالعمل های مربوط و ملحوظ داشتن مقاصد و اهداف اتحادیه تعاونی، به اساسنامه اتحادیه تعاونی بیفزاید.
3- به موجب قانون بخش تعاونی، تغییر اساسنامه در حدود مقررات قانون مزبور مجاز است و " نمونه اساسنامه اتحادیه تعاونی " می گوید : " در صورتی که مجمع عمومی فوق العاده ، تغییر بعضی از مواد اساسنامه را تصویب کند، در صورت تایید وزارت تعاون ، از جهت انطباق با قانون بخش تعاونی، معتبر خواهد بود ".
4- تغییر موادی از اساسنامه اتحادیه که مغایر شروط و قراردادهای منعقده با منابع تامین کننده اعتبار و کمک مالی و امکانات مختلف و سرمایه گذاری و مشارکت باشد، موکول به موافقت منابع مذکور خواهد بود.
5- تصمیم درباره تغییر سرمایه، یعنی افزایش یا کاهش آن، که تغییر اساسنامه به شمار می رود، به موجب قانون ، در اختیار مجمع عمومی عادی قرار دارد ؛ بنابراین با وجود اینکه تغییر اساسنامه ، در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است و تغییر سرمایه ، به علت قید شدن مقدار سرمایه در اساسنامه ، در واقع تغییر اساسنامه محسوب می شود، با وجود این مجمع عمومی فوق العاده ، نمی تواند به تغییر سرمایه مبادرت کند و این امر از حدود اختیارات وی خارج است. ( قانون تغییر سرمایه را در اختیار مجمع عمومی عادی قرار داده است ) . باید گفت که حکم قانون ، در واگذاری اختیار تغییر سرمایه اتحادیه تعاونی به مجمع عمومی عادی، مخصص حکمی است که قانون به موجب آن، اختیار تغییر اساسنامه را به مجمع عمومی فوق العاده داده است و از دایره شمول اختیار این مجمع در تغییر اساسنامه کاسته است.
6- تصمیم گیری مجمع عمومی فوق العاده نسبت به انحلال اتحادیه تعاونی، ممکن است قبل از پایان مدت مقرر در اساسنامه باشد که آن را انحلال قبل از موعد می گویند و ممکن است پس از انقضای مدت مزبور باشد که در این حالت مجمع عمومی فوق العاده با خودداری از تمدید مدت ، موجب انحلال اتحادیه می شود. از آن جا که در " نمونه اساسنامه اتحادیه " ، مدت اتحادیه " نامحدود " قید شده است، بنابراین هر گاه مجمع عمومی فوق العاده ، تصمیم به انحلال اتحادیه بگیرد، این انحلال ، انحلال قبل از موعد خواهد بود.
در دنیای پیچیده کسب و کار امروز، در فضایی که بیشتر افراد به دنبال کسب منافع و سود حداکثری خود هستند ، حمایت از حقوق مصرف کننده به منظور گسترش بازار امری ضروری است.
ثبت کردن برند، یکی از محورهای اصلی بازار و رمز ماندگاری شرکت ها است که رضایتمندی مشتریان و حمایت از آن ها را به همراه دارد. چرا که برند در تعیین اصالت و کیفیت کالا اهمیت زیادی دارد و موجب می شود که مصرف کننده از سابقه کیفیت آگاه باشد و در انتخاب خود کمتر دچار اشتباه شود. در نتیجه هزینه هایی که پرداخت می کند، کاهش می یابد.
در واقع ، برند یا علامت تجاری وسیله یا ابزار باارزشی است که کالا یا خدمات موضوع علامت را از تولیدات یا خدمات مشابه آن ها متمایز می سازد و در عین گسترش رقابت مشروع از رقابت مکارانه و غیرمشروع رقیبان تولید ، جلوگیری خواهد کرد و با جلوگیری از ایجاد اغفال و گمراهی مصرف کنندگان ، عامل مهم ایجاد تعادل در رژیم رقابتی می گردد .
از سویی دیگر، ثبت برند باعث ایجاد حالت رقابت قانونی و سبب رشد و ارتقاء کیفیت تولید و بالا رفتن کیفیت ارائه خدمات تجاری شرکت ها و سازمان ها خواهد شد. به عبارت دیگر اگر فعالیت های اقتصادی از طریق حمایت حق اولویت ناشی از علامت تجاری یا برند ، تضمین نگردد ، صاحبان حرف و صنایع برای رشد و ارتقاء کیفیت محصولات و خدمات ، انگیزه ای پیدا نخواهند کرد، بلکه منحصراَ در فکر سودجویی بیشتر خواهند بود و برای رسیدن به سود بیشتر از کیفیت تولید یا ارائه خدمات ، در حد امکان خواهند کاست .
یک شرکت صنعتی می تواند با بهره گیری از یک برند، به اتخاذ راهبردهای عمودی و یا افقی مبادرت نماید ، یعنی با خرید یا ایجاد شرکت های متعدد با محصولات و فعالیت های متنوع ، یک کمپانی بزرگ به وجود آورد. بدین ترتیب شرکت مربوطه روی تعداد اندکی از علائم سرمایه گذاری می کند، در حالی که شرکت های مختلف با علائم گوناگون را تحت پوشش قرار داده است.
در مقابل یک شرکت ممکن است بخواهد در بخش های گوناگون یک بازار و با اتخاذ راهبرد تنوع گرایی ، محصولات مختلفی را به مصرف کننده عرضه نماید. در این شرایط مجبور خواهد بود تا از علائم متعدد و متنوع بهره گیری نماید.
گاه نیز دیده شده است که شرکت های تجاری و صنعتی از چندین علامت تجاری برای ارائه یک محصول استفاده می کنند تا بدین ترتیب از تمامی کارکردهای علائم استفاده نمایند. یک کالای جدید ممکن است با یک علامت جدید و یا یک علامت که در بازار وجود دارد یا حتی با استفاده از یک علامتی که دچار افول شده است به بازار عرضه شود و این علامت ، حیات دوباره بیابد.
البته برای ثبت برند، لازم نیست تا حتماَ شرکتی داشته باشید بلکه اشخاص حقیقی نیز می توانند با ارائه مجوز نسبت به ثبت یا خرید برند اقدام نمایند. باید به این نکته توجه داشت که بین مدارک لازم برای ثبت علامت تجاری حقیقی ( شخص ) و حقوقی ( شرکت ) تفاوت وجود دارد.
مدارک لازم برای ثبت کردن برند اشخاص حقوقی عبارت است از :
- کپی کارت ملی
- کپی شناسنامه
- کپی آخرین روزنامه تاسیس
- کارت بازرگانی
- کپی مجوز فعالیت ( مانند پروانه بهره برداری، پروانه ساخت ، جواز کارت بازرگانی یا کسب ، جواز تاسیس )
مجوزها و کلیه مدارک مورد نیاز ثبت برند برای شخص حقوقی، می بایست به نام شخص حقوقی یعنی شرکت باشد. متقاضی همزمان با درخواست ثبت علامت و در اظهارنامه تسلیمی به اداره ثبت علائم باید کالا یا کالاهای مورد نظر و یا خدمات را بر اساس طبقه بندی قابل اجراء یا طبقه بندی بین المللی را طبقه بندی کند.
توجه داشته باشید ، از آن جا که خدمات دامنه وسیعی از فعالیت های شرکت ها و سازمان ها از قبیل خطوط هوایی ، هتل ها ، ارتباطات راه دور ، آموزش ، تفریح و غیره را در برمی گیرد ، علائم خدمات را نیز می توان به ثبت رساند. لذا، علامت خدماتی ، خدمات ارائه شده توسط یک شرکت یا موسسه را از سایر شرکت هایی که خدمات مشابه ارائه می دهند جدا می سازد و در فروش و تبلیغات به کار می رود.
نکات قابل توجه در رابطه با ثبت برند:
1- در ثبت کردن برند یا اسم تجاری می توان از یک واژه لاتین یا بیشتر استفاده کرد البته به شرط داشتن کارت بازرگانی
2- متقاضی یک علامت برای ثبت ، باید علامتی را برگزیند که با علامت کالاهای مشابه آن وجه تمایز داشته باشد. به گونه ای که مصرف کننده عادی ( با ضریب هوشی متوسط ) را به اشتباه نیندازد.
3- علامت تجاری نباید گمراه کننده باشد. ابطال یک علامت به عنوان فریب دهنده، اغلب به دلایل منشا جغرافیایی یا صنعتی، ماهیت و سرشت محصولات ، شباهت علائم و کیفیت یا ترکیبات محصول یا خدمات صورت می گیرد.
4- اسامی عام مثل دوچرخه و اسامی توصیفی مثل بهترین ، شیرین ، تند و ... قابل ثبت نیستند و همچنین اسامی مشهور و اسامی مذهبی ، نشان کشورها ، نمادهای بین المللی و سازمانی قابلیت ثبت ندارند. به علاوه استفاده از تصاویر و کلمات مستهجن و خلاف عرف نیز ممنوع می باشد.
5- از اعداد ، حروف و حروف اختصاری نیز می توان به عنوان علامت تجاری استفاده کرد. مانند عدد 212 برای نوعی عطر، 110 برای لوازم آرایشی ، 747 برای نوعی هواپیمای بوئینگ و ... نمونه هایی از هزاران شماره هایی است که برای تمایز کالاهای مختلف به کار رفته اند. همچنین استفاده از حروف نیز از روش های متداول برای انتخاب علامت تجاری است مانند حروف LG برای لوازم خانگی صوتی و تصویری ، KLM برای شرکت هواپیمایی و ...
6- ترکیب رنگ ها نیز می تواند به عنوان یک علامت تجاری ثبت شود. اما ثبت یک رنگ ( مثل آبی ) به طور عام و به خودی خود ، نمی تواند به عنوان یک علامت تجاری ثبت شود. می توان ترکیبی از دو یا چند رنگ ( مثلاَ به صورت دو باند موازی ) را به عنوان علامت معرفی نمود. همچون علامت شرکت هواپیمایی ایرفرانس
7- ثبت علامت تجاری مستلزم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است. اظهارنامه ثبت علامت باید در دو نسخه و در فرم مخصوص و به زبان فارسی تنظیم شده و پس از ذکر تاریخ، توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضاء شود.
8- مدت اعتبار ثبت برند ده سال از تاریخ ثبت است و پس از آن باید حتماَ با پرداخت هزینه تمدید گردد.
9- ثبت برند هیچ نوع مالیاتی برای شما به همراه ندارد .
ممکن است در طول حیات شرکت با مسئولیت محدود ، شرکاء بخواهند در سرمایه ثبت شرکت تغییری بدهند. این تغییر ممکن است به منظور افزایش یا کاهش سرمایه باشد که هر یک از این دو حالت را با توجه به وضع خاص شرکت با مسئولیت محدود بررسی می کنیم.
افزایش سرمایه
الف) تشریفات افزایش سرمایه
قانون تجارت ایران در مورد افزایش سرمایه اولیه ثبت شرکت و به طور کلی ، در مورد تغییر سرمایه در شرکت با مسئولیت محدود نص خاصی ندارد ؛ اما چون تغییر سرمایه و افزایش آن از موارد تغییر اساسنامه است ، برای صحت افزایش سرمایه ، باید شرایط مذکور در ماده 111 قانون تجارت رعایت شود. به موجب این ماده : " هر تغییر دیگری راجع به اساسنامه ( یعنی هر تغییری غیر از تغییر در تابعیت شرکت ، موضوع ماده 110 قانون تجارت ) باید با اکثریت عددی شرکایی که حداقل سه ربع سرمایه را نیز دارا باشند به عمل آید ، مگر اینکه در اساسنامه ، اکثریت دیگری مقرر شده باشد ". پس برای آنکه تصمیم راجع به افزایش سرمایه شرکت ، صحیح اتخاذ شده باشد ، باید " دو " اکثریت وجود داشته باشد : اکثریت " عددی " و اکثریت " سرمایه ای " .
قانونگذار بر قاعده مندرج در ماده " 111 " قانون تجارت ، یک استثناء وارد کرده است. در واقع ، افزایش سرمایه را نمی توان با اکثریت مزبور یا هر اکثریت دیگری به تک تک شرکاء تحمیل کرد. ماده " 112 " قانون تجارت در این باره مقرر کرده است : " در هیچ مورد ، اکثریت شرکاء نمی تواند شریکی را مجبور به ازدیاد سهم الشرکه خود کند ".
وقتی که اصل افزایش سرمایه مورد تصویب اکثریت قرار گرفت ، مدیر می تواند به نیابت از طرف همه شرکای موجود ، به درخواست اشخاص ثالثی که به شریک شدن در شرکت تمایل دارند ، پاسخ دهد. با اشخاص جدید باید قراردادی منعقد شود که پس از آن، آن ها به عنوان شریک شرکت شناخته می شوند. چون این قرارداد ، یک قرارداد شرکت است ، شرایط تشکیل شرکت با مسئولیت محدود در مورد آورده شرکای جدید نیز باید در آن رعایت شود. بنابراین ، قرارداد با شرکای جدید باید با " سند رسمی " باشد ، سهام جدید را نمی توان به صورت اوراق قابل نقل و انتقال صادر کرد ، آورده های غیرنقدی باید تقویم و تسلیم شوند، تمام آورده نقدی باید پرداخت شود ، و در قرارداد باید قید شود که آورده های غیرنقدی تقویم و تسلیم شده است. به طور خلاصه هر عملی که شرکای قبلی برای تشکیل شرکت با مسئولیت محدود مجبور به انجام آن بودند، در خصوص شرکای جدید نیز لازم الرعایه است. عدم رعایت این اصول، موجب بطلان افزایش سرمایه است ، نه بطلان شرکت .
لازم نیست قراردادی را که با شرکای جدید منعقد می شود کلیه شرکای قدیمی امضاء کنند، بلکه همین که مدیر از طرف شرکاء ، آن را امضاء کند ، کفایت می کند. معذلک ، در مورد تقویم و تایید تسلیم سرمایه غیرنقدی ، اجرای ماده 97 قانون تجارت ایجاب می کند که کلیه شرکاء ، یعنی شرکای جدید و قدیمی، تقویم و میزان ارزیابی شده آورده غیرنقدی را تایید کنند تا افزایش سرمایه تحقق یابد. مبنای قاعده این است که نسبت به تقویم سهم الشرکه های غیرنقدی، تمامی شرکاء در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند. علاوه بر این ، مفاد بند " ب " ماده 115 قانون تجارت در مورد مسئولیت جزایی کسانی که با تمسک به وسایل متقلبانه ، سهم الشرکه غیرنقدی را بیش از قیمت واقعی آن تقویم کرده باشند، در مورد افزایش سرمایه نیز قابل اعمال است.
ب) طرق افزایش سرمایه
طریق عادی افزایش سرمایه این است که در قبال سهمی که هر شریک ( اعم از جدید یا قدیمی ) دریافت می کند ، مبلغی پول یا یک مال از او دریافت می شود. طریق دیگر این است که شرکای قبلی به اتفاق آراء تصمیم می گیرند ، مبلغی از سود شرکت را – به استثنای ذخیره قانونی – به افزایش سرمایه اختصاص دهند و در قبال این افزایش، به شرکاء ، سهم الشرکه جدید تعلق می گیرد.
افزایش سرمایه شرکت ، با اکثریت آرای شرکاء ، موثر نیست ، چه این اقدام به منزله اجبار شریک به ازدیاد سهم الشرکه اوست که مطابق ماده " 112" قانون تجارت ممنوع است. البته ، افزایش سرمایه از طریق مراجعه به اشخاص غیرشریک بلااشکال است و مشمول ممنوعیت ماده " 112" قانون تجارت نمی شود.
کاهش سرمایه
کاهش سرمایه ثبت زمانی مطرح است که شرکت به سرمایه موجود خود نیاز ندارد و ترجیح می دهد مقداری از آورده های شرکاء را به آن ها مسترد دارد.
کاهش ثبت سرمایه در حقوق ایران مشکل زیادی پیش نمی آورد. در واقع ، برخلاف آنچه در حقوق کشور فرانسه می گذرد ، قانونگذار ، حداقلی برای میزان سرمایه شرکت پیش بینی نکرده است و بنابراین ، سرمایه شرکت می تواند هر مبلغی باشد ؛ به این شرط که آنقدر کم نباشد که جنبه تفننی پیدا کند. در چنین صورتی می توان گفت که سرمایه ناچیز به معنی عدم وجود سرمایه است که موجب بطلان شرکت می شود. طریق معمولی کاهش سرمایه ، تقلیل بهای اسمی سهم الشرکه یا تقلیل تعداد شرکاء از طریق خروج آن ها از شرکت است.
برخلاف آنچه در مورد افزایش سرمایه گفته شد ، کاهش سرمایه را می توان با اکثریت عددی شرکاء که حداقل " سه ربع " سرمایه را نیز دارا باشند به تصویب رساند ، زیرا کاهش سرمایه به معنای تغییر اساسنامه است و تغییر اساسنامه نیز با چنین اکثریتی محقق می شود. البته این تقلیل سرمایه نباید با هدف سوء و بدون توجه به حقوق طلبکاران انجام شود والا موثر نخواهد بود. در واقع ، سرمایه شرکت با مسئولیت محدود ، تضمیم طلب طلبکاران است و شرکاء نمی توانند تحت پوشش تقلیل سرمایه یا تقسیم سود ، به حقوق طلبکاران لطمه وارد کنند و هر گاه چنین اقدامی کنند در مقابل طلبکاران ، مسئول خواهند بود ؛ اما قانونگذار ، ضمانت اجرایی برای این اقدام پیش بینی نکرده است.
فرض کنیم شرکاء ، بدون توجه به حقوق طلبکاران ، سرمایه شرکت را تقلیل دهند و مقداری از آن را بین خود تقسیم کنند. طلبکاران چه اقدامی می توانند علیه آن ها به عمل آورند ؟ به نظر می رسد این مورد ، مشمول ماده " 303 " قانون مدنی است ؛ یعنی باید این گونه تلقی کنیم که شرکاء چیزی را دریافت کرده اند که حق دریافت آن را نداشته اند و بنابراین باید آن را به صاحبان حق مسترد دارند. ( به موجب ماده " 303 " قانون مدنی : " کسی که مالی را من غیر حق دریافت کرده است ، ضامن عین و منافع آن است ، اعم از اینکه به عدم استحقاق خود عالم باشد یا جاهل ") .
البته این امر در صورتی مصداق پیدا می کند که دارایی شرکت برای پرداخت طلب طلبکاران کافی نباشد. به همین دلیل ، شرکاء ممکن است سرمایه اسمی شرکت را تقلیل دهند ، بدون آنکه به دارایی های دیگر شرکت دست بزنند. شایان ذکر است ، هرگاه تقلیل سرمایه شرکت با سوء نیت باشد ، مدیران و شرکایی که به این امر مبادرت کرده اند ، ممکن است با جمع شرایط دیگر قانون جزا ، کلاهبردار تلقی شوند.
به موجب آیین نامه ثبت اختراعات و غیره ثبت علامت مستلزم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است. اظهارنامه ثبت علامت باید در دو نسخه و در فرم مخصوص و به زبان فارسی تنظیم شده و پس از ذکر تاریخ، توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضا شود. متقاضی باید اظهارنامه ثبت علامت را به مرجع ثبت تسلیم نماید.
مرجع ثبت ظرف 30 روز از تاریخ وصول اظهارنامه و ضمایم آن، آن را ازلحاظ رعایت جنبه های شکلی و شرایط مقرر در قانون و این آیین نامه و همچنین تطبیق طبقه یا طبقات اعلامی با طبقه بندی بین المللی مورد بررسی قرار می دهد.
مرجع ثبت چنانچه پس از بررسی، ایرادات و نواقصی را در اظهارنامه و ضمایم آن مشاهده نماید، مراتب را به صورت مکتوب و با قید جزئیات به متقاضی ابلاغ می کند تا ظرف مهلت مقرر اقدام به رفع نقص نماید.
چنانچه متقاضی در مهلت مقرر قانونی به هر علتی نتواند نقایص اعلامی را رفع نماید، مرجع ثبت ، اظهارنامه را رد و مراتب را کتباَ با ذکر علت یا علل رد به متقاضی ثبت ابلاغ خواهد کرد.
تبصره- مهلت رفع نقص برای اشخاص مقیم در ایران 30 روز و برای اشخاص مقیم در خارج از کشور 60 روز از زمان ابلاغ محاسبه می شود.
مرجع ثبت پس از پذیرش اظهارنامه ثبت علامت ، مراتب را به متقاضی ابلاغ و آگهی مربوط را جهت اطلاع عموم منتشر می نماید.
در صورتی که متقاضی ظرف 30 روز پس از دریافت ابلاغ، هزینه انتشار آگهی فوق را پرداخت نکند، اظهارنامه کان لم یکن تلقی خواهد شد.
طبق ماده 121 آیین نامه ، در صورت رد اظهارنامه ثبت علامت به استناد بندهای ( الف ) و ( ب ) ماده 30 و ماده 32 قانون ثبت اختراعات و غیره ، مرجع ثبت ملزم است دلایل رد را کتباَ به متقاضی ابلاغ نماید.
از لحاظ مواد اشاره شده، در مواردی علامت عین یا شبیه علامت دیگر تشخیص داده شده و رد می گردد که علامت مذکور قبلاَ به اسم دیگری ثبت یا تقاضای ثبت شده باشد یا شباهت آن از لحاظ شکل ظاهر یا تلفظ یا کتابت و یا سایر ویژگی ها با علامت دیگری که قبلاَ ثبت یا تقاضای ثبت شده به اندازه ای باشد که مصرف کنندگان عادی را به اشتباه بیندازد.
متقاضی می تواند ظرف مهلت مقرر نسبت به رد اظهارنامه اعتراض خود را در دو نسخه و با پرداخت هزینه رسیدگی به رد ثبت ، از طریق مرجع ثبت به کمیسیون موضوع ماده 170 آیین نامه ثبت اختراعات و غیره، تسلیم نماید. پس از ثبت اعتراض نامه ، نسخه دوم آن با قید تاریخ و شماره وصول به معترض مسترد می گردد . مهلت اعتراض برای اشخاص مقیم ایران 30 روز و برای اشخاص مقیم خارج از کشور 60 روز از تاریخ ابلاغ خواهد بود.
تبصره- در صورت رد اعتراض در کمیسیون ، هزینه رسیدگی به رد ثبت قابل استرداد نخواهد بود.
• چند نکته قانونی راجع به اظهارنامه ثبت برند
1- اصلاح یا استرداد اظهارنامه : طبق ماده 115 آیین نامه ، متقاضی می تواند تا قبل از انتشار آگهی موضوع ماده 120 آیین نامه ، ضمن درخواست کتبی از مرجع ثبت نسبت به اصلاح نشانی، تغییر نماینده قانونی و کاهش کالاها و خدمات موضوع علامت اقدام نماید. اعمال این اصلاح منوط به پرداخت هزینه مقرر خواهد بود.
متقاضی یا نماینده قانونی وی در هر زمان قبل از ثبت علامت می تواند ضمن درخواست کتبی از مرجع ثبت ، اظهارنامه خود را مسترد دارد . در صورت استرداد اظهارنامه ، هزینه های پرداختی مسترد نخواهد شد.
2- انتقال اظهارنامه : طبق ماده 122 آیین نامه ، انتقال حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه یا اعطای اجازه بهره برداری از آن باید به درخواست کتبی هر ذی نفع ، به مرجع ثبت اعلام و در پرونده مربوط درج گردد. اعمال این تغییر منوط به پرداخت هزینه مقرر خواهد بود.
3- انتقال اظهارنامه : انتقال جزئی حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه مستلزم تسلیم اظهارنامه جداگانه توسط منتقل الیه است.
4- اصلاح اظهارنامه : بعد از انتشار آگهی ، هرگونه اصلاحی که به وسیله متقاضی در خود علامت و یا در کالاها یا خدمات مربوط به آن صورت گیرد مستلزم تسلیم اظهارنامه جدید است.
5- اعتراض به اظهارنامه : طبق ماده 124 آیین نامه ، هر شخصی که نسبت به تقاضای ثبت علامت اعتراض داشته باشد باید ظرف مهلت 30 روز از تاریخ انتشار آگهی موضوع ماده 120 آیین نامه اعتراض خود را در دو نسخه مبنی بر عدم رعایت مفاد بندهای ( الف ) و ( ب ) ماده 30 و ماده 32 قانون ثبت اختراعات و غیره ، به مرجع ثبت تسلیم نماید.
پس از ثبت اعتراض نامه ، نسخه دوم آن با قید تاریخ و شماره وصول به معترض مسترد می گردد . اعتراض نامه باید همراه با دلایل و مدارک استنادی و رسید پرداخت هزینه رسیدگی به اعتراض باشد. چنانچه پس از بررسی اعتراض نامه و مدارک استنادی، تکمیل مدارک منضم به اعتراض نامه ضرورت داشته باشد، مرجع ثبت با تعیین موارد ، کتباَ از متقاضی می خواهد که ظرف 30 روز از تاریخ ابلاغ نسبت به رفع نواقص اقدام نماید. در غیر این صورت ، اعتراض نامه کان لم یکن تلقی خواهد شد.
شرکت سهامی عام شرکتی است که موسسین آن قسمتی از سرمایه را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند. در واقع این خصوصیت ویژه شرکت سهامی عام از شرکت سهامی خاص است که قسمتی از سرمایه آن از طریق مشارکت غیرموسسین تامین می گردد.
• اقداماتی که برای ایجاد شرکت سهامی عام ضروری است :
الف) اقدامات مقدماتی که شامل
1- وجود تعدادی از افراد علاقه مند به ایجاد شرکت
2- تامین و تعهد حداقلی از سرمایه شرکت به وسیله موسسین، موسسین باید حداقل 20% سرمایه شرکت را تعهد کنند و حداقل 35% آن را نقداَ بپردازند.
3- مراجعه به اداره ثبت شرکت ها برای انجام امور مقدماتی تشکیل شرکت ، موسسین باید اظهارنامه ای را به همراه طرح اساسنامه شرکت و طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام که به امضای کلیه موسسین رسیده در تهران به اداره ثبت شرکت ها و در شهرستان ها به اداره ثبت یا ادارات ثبت اسناد و املاک تسلیم نمایند و رسید دریافت نمایند.
4- انتشار اعلامیه پذیره نویسی : یعنی مقداری از سرمایه شرکت از طریق غیرموسسین با قبول ورقه پذیره نویسی تامین گردد.
ب) تشکیل مجمع عمومی موسس
مجمع عمومی موسس اجتماعی است از کلیه موسسین که برای تشکیل شرکت پیش قدم شده اند.
مسائلی که در مورد تشکیل مجمع عمومی موسس ضروری است :
1- چگونگی تشکیل مجمع عمومی : مجمع عمومی موسس فقط یکبار تشکیل می شود و بعد از انجام پرداخت شده است موسسین ضمن تعیین تعداد سهام و سهم هر یک از تعهدکنندگان مجمع عمومی موسس را دعوت می کند و دعوت آن هم از طریق روزنامه کثیرالانتشار خواهد بود.
2- حد نصاب تشکیل مجمع عمومی موسس : برای تشکیل مجمع عمومی موسس حضور عده ای از پذیره نویسان که حداقل نصف سرمایه شرکت را تعهد کرده باشند ضروری است . در غیر اینصورت تشکیل آن قانونی نیست اگر در این جلسه حد نصاب لازم رعایت نشد مجمع تا دو نوبت دیگر توسط موسسین دعوت می شوند به شرط اینکه لااقل 20 روز قبل از انعقاد آن چگونگی تشکیل برای همگی از طریق روزنامه کثیرالانتشار آگهی شود. مجمع عمومی جدید وقتی قانونی است که صاحبان لااقل یک سوم سرمایه شرکت در آن حاضر باشند و در صورتیکه در آخرین مجمع ( جلسه سوم ) حد نصاب لازم ( یک سوم ) حاضر نشوند موسسین باید عدم تشکیل شرکت را اعلام کنند. تصمیمات اتخاذ شده در مجمع با اکثریت دو ثلث آراء حاضرین معتبر است.
• وظایف مجمع عمومی موسس
1- رسیدگی به گزارش موسسین و تصویب آن و احراز پذیره نویسی کلیه سهام
2- انتخاب اولین مدیران و بازرسان شرکت
3- قبول آورده غیرنقدی
4- تصویب طرح اساسنامه و در صورت لزوم اصلاح آن
اساسنامه و شرایط مندرج در آن :
برای تشکیل شرکت سهامی موسسین باید طرح اساسنامه به ضمیمه مدارک مورد نیاز تحویل اداره ثبت شرکت ها نمایند. اساسنامه در واقع قانون اساسی شرکت است و کلیه اصول و ضوابط حاکم بر روابط شرکت و شرکاء و افراد ثالث و اداره و انحلال شرکت سهامی در آن ذکر شده است. وجود اساسنامه چه در شرکت سهامی عام و چه در شرکت سهامی خاص و چه در شرکت با مسئولیت محدود لازم است و بدون اساسنامه شرکت تشکیل نمی شود. اما در سایر شرکت ها فقط تنظیم شرکت نامه لازم است. اساسنامه باید به امضای موسسین برسد و نکات زیر در آن رعایت شود.
- نام شرکت ؛
- موضوع شرکت ؛
- مدت شرکت ؛
- مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن ؛
- مبلغ سرمایه شرکت ؛
- تعداد سهام بانام و بی نام شرکت و مبلغ اسمی هر کدام از آن ها ؛
- نحوه انتقال سهام ؛
- طریقه تبدیل سهام بانام به بی نام و برعکس ؛
- مواقع و ترتیب دعوت مجامع عمومی ؛
- تعیین مدیران و وظایف آن ها ؛
- نحوه تغییر اساسنامه .
نام شرکت : شرکت های سهامی چون دارای شخصیت حقوقی هستند برای تشخیص آن ها از سایر شرکت ها و تعیین حقوق و تکالیف آن ها در اجتماع مانند اشخاص حقیقی باید تحت اسم مخصوصی قرار بگیرند . شرکت های سهامی حتماَ باید دارای نام باشند و اشخاص هم در انتخاب نام شرکت آزادند اما در نام شرکت حتماَ باید سهامی عام یا خاص ذکر گردد.
موضوع شرکت : عبارت است از عنصر اصلی شرکت یعنی آن چیزی که شرکت برای آن تشکیل شده است. موضوع شرکت می تواند خرید و فروش باشد یا حمل و نقل در هر حال بستگی به اداره شرکاء دارد و آن چیزی که در اساسنامه ذکر شده . موضوع شرکت باید مشروع باشد و متضمن منفعت عقلایی باشد. موضوع شرکت باید منجز و قطعی باشد. یعنی موضوع شرکت ابهام نداشته باشد و نوع خرید و فروش و حمل و نقل مشخص باشد.
مدت شرکت : یکی از مسائلی که در اساسنامه باید ذکر گردد مدت فعالیت شرکت است. این مدت ممکن است محدود یا نامحدود باشد. ذکر مدت برای انحلال شرکت اهمیت دارد چون بعد از انقضای مدت ، شرکت خود به خود منحل می گردد مگر اینکه مدت آن تمدید گردد. اما در صورتی که مدت آن نامحدود باشد اختیار انحلال شرکت در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است.
سرمایه شرکت : با توجه به اینکه شرکت های تجاری به منظور انتفاع تشکیل می شوند بنابراین سرمایه از لوازم اساسی تشکیل شرکت است.
سهام شرکت : یکی از مشخصات سهام تشریفاتی بودن آن است یعنی باید اولاَ به شکل ورقه چاپی دربیابد ثانیاَ باید دارای مشخصات خاص باشد یعنی اوراق سهام باید متحد الشکل باشند و به امضای دو نفر که به موجب اساسنامه تعیین شده اند برسد.
• صلاحیت مجمع عمومی عادی
به طور کلی مجمع عمومی عادی صلاحیت عام دارد و می تواند نسبت به اموری که در صلاحیت مجمع عمومی موسس یا فوق العاده است تصمیم گیری نماید. مجمع عمومی عادی به کلیه حساب های شرکت رسیدگی می کند . رسیدگی به ترازنامه و تصویب سود قابل تقسیم و همچنین رسیدگی به دیون شرکت و همچنین مطالبات شرکت از اختیارات مجمع عمومی عادی است همچنین مجمع عمومی عادی صلاحیت تعیین مدیران و بازرسان شرکت را دارد.
• نحوه تشکیل مجمع عمومی فوق العاده
برای رسمیت یافتن این مجمع حضور لااقل دارندگان بیش از نصف سهامی که حق رای دارند الزامی است اگر دراولین جلسه این حد نصاب به وجود نیاید، جلسه دوم با حضور دارندگان بیش از دو سوم سهامی که حق رای دارند رسمیت خواهد یافت. تصمیمات اتخاذ شده در مجمع همواره با اکثریت دوسوم آراء حاضر در جلسه معتبر است.
• صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده
هر گونه تغییر در مورد اساسنامه یا در سرمایه یا انحلال شرکت قبل از موعد، منحصراَ در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است. بنابراین مجمع می تواند نسبت به موضوعات زیر اتخاذ تصمیم نماید : ( تغییر نام شرکت ، تغییر موضوع شرکت ، تغییر مرکز شرکت ، مدت شرکت و سرمایه شرکت )
• صلاحیت و شرایط شرکت :
منظور شرایطی است که با وجود آن شرایط مدیر انتخاب و انجام وظیفه می نماید، عبارتند از :
1- اعضای هیئت مدیره باید از بین سهامداران انتخاب شوند.
2- اعضای هیئت مدیره در شرکت های سهامی عام نباید کمتر از 5 نفر و در شرکت های سهامی خاص کمتر از 3 نفر باشند.
3- مدت مدیریت مدیران طبق اساسنامه تعیین می شوند اما این مدت بیشتر از 2 سال نخواهد بود و انتخاب مجدد بلامانع است.
4- مدیران باید برای جبران خسارت احتمالی که از عملکرد آن ها به شرکت وارد می گردد دارای تعدادی سهم معین باشند و این سهام باید تا خاتمه مدیریت آن ها باقی بماند.
اگر کسی این شرایط را داشته باشد نمی تواند به عنوان مدیر انتخاب شوند .
1- محجورین ( دیوانه ، سفیه ، نابالغ ، صغیر غیرممیز )
2- کسانی که به علت ارتکاب جرم به عنوان کلاهبردار ، خیانت به امانت ، ورشکستگی ، اختلاس یا تصرف غیرقانونی در اموال دولتی محکوم شده باشند.
اختیارات و وظایف مدیران :
مدیران دارای کلیه اختیارات لازم برای اداره شرکت می باشند. اما دارای اختیارات ذیل نمی باشند :
1- اتخاذ هرگونه تصمیم و اقدام برخلاف مقررات قانونی
2- تصمیم گیری در موضوعاتی که خارج از موضوع شرکت باشد. مثلاَ موضوع شرکت خرید و فروش آهن آلات است ولی هیئت مدیره اقدام به خرید طلا نماید.
3- اقداماتی که اساسنامه یا مجامع عمومی آن را منع کرده باشد. مثلاَ ممکن است اساسنامه یا مجمع عمومی خرید چیزی را که به تصویب مجامع نیاز داشته باشد تصویب کند. پس بنابراین وظایف مدیران را می توان بدینصورت خلاصه کرد.
الف) اعلام قبولی خود
ب) رعایت مقررات قانونی در اجرای وظایف محوله
ج) دعوت از مجامع عمومی
د) شرکت در جلسات هیئت مدیره
ه) سپردن اندوخته قانونی در حساب مربوطه
بازرس و چگونگی انتخاب آن در شرکت های سهامی :
انتخاب بازرس در شرکت های سهامی برای اولین بار به عهده مجمع عمومی موسس است و در مراحل بعدی توسط مجمع عمومی عادی انتخاب می شود. در صورتی که مجمع عمومی عادی بازرس تعیین نکند در این صورت هر ذینفعی می تواند به دادگاه صلاحیت دار مراجعه نماید و دادگاه به تعداد مقرر در اساسنامه بازرس تعیین می کند. عزل بازرس هم در صلاحیت مجمع عمومی عادی است و مجمع عمومی عادی می تواند همه ساله یک یا چند بازرس انتخاب کند.
• وظایف بازرسان
بازرس برای نظارت و کنترل امور شرکت بخصوص امور مالی در نظر گرفته شده است و همچنین برای نظارت و کنترل شرکت از صحت و درستی کارها و گزارش آن به مجمع عمومی عادی و بازرس به منظور اجرای این اقدام حق بازرسی و کنترل صورت حساب ها، قراردادها و دفاتر و به طور کلی تمام اسناد و مدارک شرکت را دارد.
کاشی از جمله رایج ترین و پرکاربردترین مصالحی است که به عنوان پوشش نهایی برای دیوار داخلی ساختمان مورد استفاده قرار می گیرد. این نوع مصالح جزء محصولات سرامیکی و سفالین است و در ابعاد مختلف برای تزئینات داخلی و خارجی ساختمان و همچنین به عنوان عایق رطوبتی استفاده می شود. از گذشته تا امروز کاشی ها نوعی دیوارپوش برای حمام ، سرویس بهداشتی و آشپزخانه در نظر گرفته شده اند و در انواع گوناگون تولید می شوند.
در عصر حاضر کارخانه های بسیاری برای تولید کاشی و سرامیک در کشور ساخته شده اند و این صنعت را با تحول بزرگی رو به رو نموده اند. با پیشرفت تکنولوژی و اعمال ایده های خلاقانه ، امروزه کاشی و سرامیک در طرح ها ، رنگ ها و ابعاد مختلف تولید می شوند و بنا بر سلیقه برای انواع دکوراسیون مورد استفاده قرار می گیرند.
اگر شما نیز مالک یک برند کاشی و سرامیک هستید و یا قصد دارید اقدام به ثبت برند کاشی و سرامیک نمایید، با ما همراه باشید. ما در این مقاله سعی نموده ایم ضمن معرفی علامت تجاری یا اصطلاحاَ برند، درباره ویژگی های علامت تجاری ، علائم ممنوعه، روند ثبت علامت تجاری ، استعلام علامت تجاری، انتقال علامت تجاری ، تغییرات علامت تجاری ، مقررات جزائی و مدارک مورد نیاز برای ثبت علامت تجاری توضیحات کامل و جامعی ارائه نماییم .
• علامت تجاری
ماده 1 قانون ثبت علایم تجاری و اختراعات مصوب 1 تیرماه 1310 ، علامت تجاری را به شرح ذیل تعریف می کند :
" علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش، تصویر ، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر ، لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی ، تجاری یا فلاحتی اختیار می شود. ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعتی یا تجار و یا محصول یک شهر و یا یک ناحیه از مملکت اختیار شود".
با توجه به آنچه گفته شد، هر کلمه، حرف یا حروف، اعداد، اشکال ، تصاویر و یا ترکیبی از همه این ها علامت تجاری یا اصطلاحاَ برند محسوب می شوند و قابلیت ثبت دارند. شایان ذکر است ، امروزه شعار را نیز می توان مانند علامت تجاری به ثبت رسانید. مانند کاشی عقیق ، انتخاب دقیق .
• ویژگی های علامت تجاری
علامت تجاری باید مشخص جنس و به نحوی باشد که بتوان آن را در انحصار صاحب علامت دانست . علامت تجاری برای اینکه قابلیت ثبت داشته باشد، باید وجه تمایز داشته و ابتکاری باشد و موجب گمراه کردن مشتریان نگردد. همچنین اسامی عام نیز به جهت اجناسی که از آن نوع هستند استعمال نمی شود زیرا معرف جنس نخواهد بود.
ثبت علامت تجاری
ماده ی 5 قانون ثبت علائم و اختراعات، اختیار نمودن برخی علائم به عنوان علامت تجارتی را منع می کند. این علائم عبارتند از:
- علائم دولتی، مملکتی و رسمی (مانند آرم جمهوری اسلامی ایران ،هلال احمرو...)
- کلمات یا عباراتی که تصور انتساب به مقامات رسمی ایران را موجب شود. از قبیل (شاهنشاهی- سلطنتی) دولتی و امثال آن.
- علائمی که مخل انتظامات عمومی یا منافی عفت باشد.(علائمی که به عنوان علامت تجارتی به کار می رود یا یکی از اجزای علامت تجارتی را تشکیل می دهد، به هیچ وقت نمی تواند بر خلاف ضوابط اسلامی باشد).
- علائمی که قبلاَ به ثبت رسیده باشد.
- کلمات یا عباراتی که به نوعی انتساب به سازمان ها یا مقامات رسمی ایران را تداعی یا القا نماید ،از قبیل کلماتی چون انقلابی یا دولتی و نظایر آن ها.
روند ثبت علامت تجاری
حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده باشد. بنابراین کسی که علامت خود را به ثبت نرسانده است ، می تواند دیگران را از استعمال آن منع کند.
تقاضای ثبت علامت به موجب آیین نامه مورخ 14 تیرماه 1327 به وسیله اظهارنامه ای خواهد بود که در آن اسم و محل اقامت صاحب علامت و اینکه علامت برای چه نوع جنسی مثلاَ چای، پارچه و غیره است قید شده و دو نسخه از اصل علامت و کلیشه آن ضمیمه خواهد بود.
متقاضی ثبت اعم از اینکه ساکن تهران یا سایر شهرستان ها باشد و یا مقیم کشورهای خارج باشد باید محلی را در تهران معلوم و در اظهارنامه قید نماید که کلیه ابلاغ ها و اخطارها به محل مذکور ابلاغ شود.
در آیین نامه جهت کلیه اجناس، طبقاتی قائل و آن را به 36 قسمت نموده مثلاَ طبقه یک محصولات شیمیایی که در صنایع و علوم و عکاسی و کشاورزی و کود طبیعی و مصنوعی و مواد آب دادن فلزات و دباغی است و طبقه 23 انواع نخ و طبقه 24 انواع پارچه است. بنابراین متقاضی باید معلوم کند جنس مورد تقاضای وی با کدام یک از طبقات که در آیین نامه ذکر شده مطابقت دارد و برای هر طبقه حق ثبت جداگانه باید پرداخت کند.
ثبت علامات منحصراَ در تهران به عمل می آید و طبق ماده 6 قانون ، اظهارنامه باید به شعبه مخصوص دفتری در دادگاه شهرستان تهران تشکیل می شود تسلیم گردد. ولی طبق مقررات شماره 515583 مورخه 10 اسفند 1327 وزارت دادگستری، اداره ثبت شرکت ها در این موارد همان شعبه دفتر مزبور می باشد علیهذا اظهارنامه به اداره ثبت شرکت ها ( شعبه علائم ) تسلیم و رسید اخذ می شود.
دایره ثبت علائم مکلف است در ظرف 15 روز از تاریخ وصول اظهارنامه تکلیف رد یا قبول آن را معلوم کند و اگر در مدت مذکور تقاضا از طرف دایره ثبت علائم رد نشود قبول شده محسوب است.
در رسیدگی باید سه شرط زیر رعایت شود :
1- مورد تقاضا از علائم ممنوعه نبوده و مشخص جنس باشد نه اسم عام .
روند ثبت علامت تجاری
2- قبلاَ به نام دیگری تقاضا نشده باشد.
3- شبیه به علامت تقاضا شده دیگران نباشد.
توصیه می شود، قبل از اقدام به ثبت برند ، از برند مورد نظر خود استعلام بگیرید. استعلام برند قبل از ثبت ، موارد ذیل را اعلام خواهد کرد :
الف) اگر در عنوان علامت مشابه عبارت مورد نظر وجود داشته باشد.
ب) یکی از کلمات عنوان علامت عیناَ برابر عبارت مورد نظر باشد.
ج) در عنوان علامت مشابه عنوان مورد نظر وجود داشته باشد.
برای استعلام برند ، می توانید به پایگاه های اینترنتی ذیل مراجعه فرمایید.
سامانه روزنامه رسمی کشور به نشانی http://rrk.ir
سامانه اداره مالکیت صنعتی به نشانی http://iripo.ssaa.ir
لازم به ذکر است، رسیدگی در قسمت 2 و 3 مربوط به این است که علامت مورد تقاضا یا شبیه آن را برای همان طبقه تقاضا نکرده باشند و در غیر این صورت اگر کسی علامتی را برای طبقه ای تقاضا کند دیگری می تواند برای طبقه دیگر ثبت کند مثلاَ اگر کسی شکل گل رز را برای عطر ثبت نماید دیگری می تواند برای کاشی آن را تقاضا کند.
" در صورتی که تقاضا رد شود علل باید صریحاَ ذکر گردد تقاضا کننده می تواند از تصمیم رد تا ده روز از تاریخ ابلاغ آن به رئیس شعبه 1 دادگاه شهرستان تهران شکایت کند. حکم دادگاه قابل استیناف و تمییز خواهد بود ".
در صورتی که تقاضای ثبت قبول شود یا بعد از رد تقاضای حکم قطعی دایر به قبول آن صادر شود ، اداره ثبت شرکت ها مکلف است تا 15 روز از تاریخ وصول حکم قطعی، علامت را به ثبت رسانده و تصدیق رسمی به تقاضاکننده بدهد.
ثبت ، در دفتر مخصوصی به عمل خواهد آمد و تصدیق به امضاء مدیر کل ثبت خواهد رسید. پس از ثبت ، مفاد اظهارنامه و شکل علامت و اینکه برای چه طبقه و از طرف چه کسی تقاضا شده جهت اطلاع عموم در مجله رسمی آگهی می شود. مدت اعتبار ثبت 10 سال از تاریخ تقاضا است و پس از هر 10 سال ممکن است تجدید شود.
هر گاه کسی علامتی را که به ثبت داده شده متعلق به خود بداند و یا با علامت او به قدری شبیه باشد که مصرف کنندگان عادی را که اطلاعات به خصوصی ندارند به اشتباه بیندازد می تواند به تقاضای ثبت اعتراض نماید.
• انتقال علامت تجاری
علائم تجاری قابل انتقال هستند و صاحب علامت می تواند آن را به دیگری انتقال دهد زیرا حق داشتن علامت یک نوع امتیازی است که به خودی خود دارای ارزش است و " حق تجاری " محسوب می شود به این جهت جزء اموال صاحب علامت بوده و با فوت صاحب علامت به ورثه منتقل می شود.
به موجب ماده 12 " علامت تجاری قابل نقل و انتقال است ولی انتقال آن در مقابل اشخاص ثالث وقتی معتبر خواهد بود که بر اساس قانون به ثبت رسانیده باشد " .
• تغییرات علامت تجاری
در صورتیکه صاحب علامت بخواهد در جزئیات علامت تغییر دهد و یا به طبقات محصولی که علامت برای آن اختصاص داده شده اضافه کند مثلاَ علامتی که برای بسته های چای ثبت نموده برای سایر مواد غذایی نیز اختصاص دهد ، باید به موجب اظهارنامه جداگانه تقاضا نماید تا دائره ثبت علائم با ثبت آن در ذیل ثبت اصلی و آگهی در روزنامه رسمی تصدیق مجددی به تقاضا کننده ثبت بدهد.
• مقررات جزایی
قانون ، علائم تجاری را که حق استعمال انحصاری به آن اشخاص معین داده شده مورد حمایت خود قرار داده و اشخاص دیگر را از تعدی و تخطی نسبت به آن منع می نماید و به جهت منافعی که برای جامعه رواج علامات تجاری هست اشخاص متعددی را محکوم به جبران خسارت صاحب علامت می نماید و دامنه خسارت را به قدری وسیع قرار داده که شامل ضررهای وارده و حتی منافعی می داند که طرف از آن محروم شده است.
در واقع قانون ، عدم النفع را در این مورد جزء خسارت قرار داده است. علاوه بر آن مقررات سختی برای تعقیب جزایی وضع گردیده است. قانون مجازات اسلامی ( تعزیرات ) مصوب مرداد ماده 1362 برای متخلفین مجازاتی به شرح ذیل تعیین نموده است .
ماده 122- هر کس علامت تجاری ثبت شده در ایران را عالماَ جعل کند یا با علم به مجعول بودن استعمال نماید یا در روی اوراق و اعلانات یا روی محصولات قرار دهد یا با علم به مجعول بودن به معرض فروش گذاشته یا به فروش برساند یا به الحاق یا کسر یا تغییر قسمتی از خصوصیات آن تقلید کند به نحوی که موجب فریب مشتری شود، به مجازات شلاق تا 74 ضربه محکوم خواهد شد.
ماده 123- هر کس محصولی را که دارای علامت مجعول یا تقلیدی بوده یا دارای علامتی است که به صورت غیرقانونی استعمال شده است از ایران صادر و یا به مملکت وارد کند، به حبس از سه ماه تا سه سال محکوم می شود.
ماده 124- اشخاص ذیل به حبس تا شش ماه محکوم خواهند شد :
1- کسانی که علامت تجاری اجباری را در روی محصولی که اجباراَ باید دارای آن علامت باشد استعمال نکنند.
2- کسانی که عالماَ محصولی را به معرض فروش گذاشته یا بفروشند که دارای علامتی نباشد که برای آن محصول اجباری است.
مدارک مورد نیازبرای ثبت علامت تجاری کاشی
مدارک مورد نیاز جهت ثبت علامت به قرار ذیل است :
الف) شخص حقیقی:
1- مدارک مثبت هویت متقاضی ( کپی شناسنامه و کپی کارت ملی )
2- کپی کارت بازرگانی (در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
3- کپی مجوز فعالیت (جواز تاسیس، پروانه ی بهره برداری، پروانه ی ساخت، جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی)
4- نمونه علامت تجاری در کادر 10 در 10
ب) شخص حقوقی:
1- مدارک مثبت هویت مدیر عامل شرکت ( کپی شناسنامه و کپی کارت ملی )
2- کپی روزنامه ی تاسیس و آخرین تغییرات شرکت (از آخرین تغییرات شرکت نباید بیش از دو سال گذشته باشد)
3- ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوط به عنوان مثال جواز اعلامیه تاسیس از صنایع یا پروانه بهره برداری صنایع یا پروانه ساخت وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی یا پروانه کسب و ...
4- کپی کارت بازرگانی (در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
5- ده نمونه گرافیکی یا کپی یا تصویر علامت درخواستی حداکثر در ابعاد ده در ده سانتی متر
6- در صورت سه بعدی بودن علامت ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند.
7- استفاده از حق تقدم : در صورتی که متقاضی یا متقاضیان ثبت بخواهند به استناد تقاضای ثبت یا ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم ( حداکثر 6 ماه ) استفاده نمایند می بایست مدارک مربوط به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم کنند.
8- نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و تاییدیه مقام صلاحیت دار
9- رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی
طبق ماده 94 قانون تجارت ، شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است.
در شرکت با مسئولیت محدود سرمایه به سهام تقسیم نشده و به صورت سهم الشرکه می باشد و برای آن ورقه ای به نام سهم الشرکه صادر نمی شود و مثل آن سهام آزادانه قابل معامله نمی باشد و رضایت سایر شرکا برای انتقال آن شرط می باشد.
این شرکت ، این امتیاز عمده را برای شرکاء دارد که مسئولیت آن ها را در عملیات شرکت ، محدود به آورده آن ها در شرکت می کند لذا در شرکت با مسئولیت محدود همانند شرکت های سهامی خاص و برخلاف شرکت تضامنی، مسئولیت هر یک از سهامداران در مورد بدهی های شرکت محدود به مبلغ سرمایه گذاری شده در شرکت است و در صورت عدم کفایت مجبور نیستند اموال شخصی خود را در این راه مصرف کنند.
علاوه بر این ، تشکیل شرکت با مسئولیت محدود ، بسیار ساده تر از تشکیل شرکت سهامی و حتی شرکت سهامی خاص است. اداره کردن شرکت با مسئولیت محدود نیز آسان است و معمولاَ توسط یک یا دو مدیر انجام می شود. مدیران در این نوع شرکت ها می توانند برای مدت نامحدودی انتخاب شوند.
تشکیل شرکت با مسئولیت محدود، علی الاصول با مبلغ کمی سرمایه هم میسر است.
ثبت این نوع شرکت، برای تاسیس بنگاه های کوچک اقتصادی و انجام فعالیت های محدود اقتصادی بسیار مناسب است . چرا که شرکت با مسئولیت محدود با وجود حداقل دو نفر شریک به ثبت می رسد و انتخاب بازرس در آن اختیاری است و تشریفات تشکیل مجامع عمومی و هیئت مدیره و انتشار آگهی ها که در شرکت های سهامی وجود دارد در این گونه شرکت ها گسترده نیست.
مجموع امتیازات مذکور، موجب موفقیت این شکل از شرکت در دنیای معاملات شده است .
1- نکات مهم در اسم شرکت بامسئولیت محدود
طبق ماده 95 قانون تجارت در اسم شرکت باید عبارت ( با مسئولیت محدود ) قید شود والا آن شرکت در مقابل اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود.
اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکا باشد والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شریک تضامنی را خواهد داشت.
2- نحوه تشکیل و ثبت شرکت با مسئولیت محدود
شرکت با مسئولیت محدود به موجب قراردادی که بین شرکا امضا می شود و شرکتنامه نامیده می شود تشکیل می شود. شرکت نامه در شرکت های با مسئولیت محدود رکن اساسی آن است، به طوری که عدم تنظیم آن سبب بطلان شرکت است.
در شرکت نامه نسبت مشارکت هر شریک و سهم الشرکه هر کدام اعم از نقدی یا غیرنقدی که باید تقویم شده باشد، قید می گردد. تشکیل شرکت با مسئولیت محدود از طریق پذیره نویسی عمومی ممکن نیست و موضوع فعالیت شرکت که در شرکتنامه قید می شود نیز باید مشروع بوده و شرکا، قصد و رضای خود را با امضای آن اعلام دارند و چون شخصیت شرکا در شرکت با مسئولیت محدود اهمیت دارد ، اشتباه در مورد شخصیت شرکا باعث بطلان شرکت می شود.
برای تشکیل شرکت با مسئولیت محدود وجود حداقل دو نفر شریک لازم است و شرکت پس از انجام مراحل تایید نام و تکمیل شرکتنامه و تقاضانامه و اساسنامه ( در صورت وجود ) از طرف شرکا و ارائه آن به اداره ثبت شرکت ها همراه با سایر مدارک لازم به ثبت می رسد و بعد از ثبت در اداره ثبت شرکت ها، آگهی تاسیس شرکت در روزنامه رسمی و یکی از روزنامه های کثیرالانتشار محل ثبت شرکت آگهی می گردد.
3- میزان سرمایه شرکت با مسئولیت محدود
طبق ماده 96 قانون تجارت، شرکت با مسئولیت محدود وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی از طرف شرکا پرداخت و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم ( قیمت گذاری ) و تسلیم شده باشد.
قانون تجارت برای میزان سرمایه شرکت با مسئولیت محدود ، حداقل مبلغی تعیین ننموده است.
در شرکت نامه باید صراحتاَ قید شده باشد که سهم الشرکه های غیرنقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است. ( ماده 97 قاننون تجارت )
4- مسئولیت شرکا در مقابل اشخاص ثالث
طبق ماده 98 قانون تجارت، شرکا نسبت به قیمتی که در حین تشکیل شرکت برای سهم الشرکه های غیرنقدی معین شده در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند.
مرور زمان دعاوی ناشی از مقررات فوق ده سال از تاریخ تشکیل شرکت است. هر شرکت با مسئولیت محدود که برخلاف مواد 96 و 97 تشکیل شده باشد باطل و از درجه اعتبار ساقط است لیکن شرکا در مقابل اشخاص ثالث، حق استناد به این بطلان ندارند.
اگر حکم بطلان شرکت به استناد ماده فوق، صادر شود شرکایی که بطلان ، مستند به عمل آن ها است و هیئت نظارت و مدیرانی که در حین حدوث سبب بطلان یا بلافاصله پس از آن بر سر کار بوده و انجام وظیفه نکرده اند در مقابل شرکای دیگر و اشخاص ثالث نسبت به خسارات ناشیه از این بطلان متضامناَ مسئول خواهند بود. مدت مرور زمان ده سال از تاریخ حدوث موجب خواهد بود. ( مواد 99 الی 101 قانون تجارت ) .
5- سهم الشرکه و نحوه انتقال آن
همان طور که گفتیم ، در شرکت با مسئولیت محدود سرمایه به سهام تقسیم نشده و به صورت سهم الشرکه می باشد و برای آن ورقه ای به نام سهم الشرکه صادر نمی شود . طبق ماده 102 قانون تجارت ، سهم الشرکه در شرکت با مسئولیت محدود نمی تواند به شکل اوراق تجاری قابل انتقال اعم از با اسم و یا بی اسم و غیره درآید . همچنین ، شرکا نمی توانند سهم الشرکه خود را به غیر منتقل نمایند مگر با رضایت تعدادی از شرکا که لااقل سه چهارم سرمایه متعلق به آن ها بوده و اکثریت عددی نیز داشته باشند.
طبق ماده 103 قانون تجارت ، انتقال سهم الشرکه به عمل نخواهد آمد مگر به موجب سند رسمی . بنابراین شرکا برای انتقال سهم الشرکه باید به دفتر اسناد رسمی مراجعه و با تنظیم سند رسمی نسبت به انتقال سهم الشرکه اقدام نمایند.
6- نحوه اداره شرکت
طبق ماده 104 قانون تجارت ، شرکت با مسئولیت محدود به وسیله یک یا چند نفر مدیر موظف یا غیرموظف که از بین شرکا یا خارج از شرکت برای مدت محدود یا نامحدودی معین می شوند اداره می گردد. بنابراین مدیران شرکت الزاماَ نباید جزء شرکا باشند و می توانند خارج از شرکت انتخاب شوند و مدیران در شرکت با مسئولیت محدود می توانند برای مدت محدود مثل دو یا سه سال یا برای یک مدت نامحدود انتخاب شوند.
7- اختیارات مدیران شرکت
طبق ماده 105 قانون تجارت، مدیران شرکت کلیه اختیارات لازم را برای نمایندگی و اداره شرکت خواهند داشت مگر اینکه در اساسنامه ترتیب دیگری مقرر شده باشد، هر قراردادی راجع به محدود کردن اختیارات مدیران که در اساسنامه تصریح به آن نشده در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است.
8- تصمیمات شرکت
طبق ماده 106 قانون تجارت، تصمیمات راجع به شرکت باید به تایید اکثریت لااقل نصف سرمایه اتخاذ شود، اگر در دفعه اول این اکثریت حاصل نشد باید تمام شرکا مجدداَ دعوت شوند در این صورت تصمیمات به اکثریت عددی شرکا اتخاذ می شود اگرچه اکثریت مزبور دارای نصف سرمایه نباشد، اساسنامه شرکت می تواند ترتیبی برخلاف مراتب فوق مقرر دارد.
طبق ماده 107 قانون تجارت هر یک از شرکا به نسبت سهمی که در شرکت دارد دارای رای خواهد بود مگر اینکه اساسنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد.
روابط بین شرکا تابع اساسنامه است اگر در اساسنامه راجع به تقسیم نفع و ضرر مقررات خاصی نباشد تقسیم مزبور به نسبت سرمایه شرکا به عمل خواهد آمد.
9- هیئت نظار
طبق ماده 109 قانون تجارت، هر شرکت با مسئولیت محدود که عده شرکای آن بیش از دوازده نفر باشد باید دارای هیئت نظار بوده و هیئت مزبور لااقل سالی یک مرتبه مجمع عمومی شرکا را تشکیل دهد. هیئت نظار باید بلافاصله بعد از انتخاب شدن تحقیق کرده و اظمینان حاصل کند که دستور مواد 96 و 97 قانون تجارت رعایت شده است.
هیئت نظار می تواند شرکا را برای انعقاد مجمع عمومی فوق العاده دعوت نماید. مقررات مواد 165 و 167 و 168 و 170 قانون تجارت در مورد شرکت های با مسئولیت محدود نیز باید رعایت شود.
10- تغییرات راجع به اساسنامه
طبق ماده 110 قانون تجارت شرکا نمی توانند تابعیت شرکت را تغییر دهند مگر به اتفاق آرا. طبق ماده 111 قانون تجارت هر تغییر دیگری راجع به اساسنامه مانند تغییر موضوع شرکت یا تغییر محل شرکت و غیره باید با اکثریت عددی شرکا که لااقل سه چهارم سرمایه را نیز دارا باشند به عمل آید مگر اینکه در اساسنامه اکثریت دیگری مقرر شده باشد.
در قوانین تجاری انگلیس در یک تقسیم بندی کلی شرکت ها به 2 دسته به شرح ذیل تقسیم می شوند :
شرکت های دسته اول واجد شخصیت حقوقی می باشد که بر اساس ضوابط ثبت می شوند و معروف به شرکت های ثبت شده یا در یک لفظ مختصر شرکت ها می باشند.
شرکت های دسته دوم در مقابل شرکت های واجد شخصیت حقوقی به کار می روند که شاید بتوان گفت معادل شرکت های مدنی در حقوق ایران می باشند.
در خصوص شرکت های دسته اول ( شرکت های ثبت شده ) باید گفت که این شرکت ها به سه قسم تقسیم بندی می شوند .
1- شرکت با مسئولیت محدود به سهام
2- شرکت های با مسئولیت محدود به ضمان
3- شرکت های با مسئولیت نامحدود
شرکت با مسئولیت محدود به سهام که مسئولیت شرکاء محدود به آورده آنهاست به نوبه خود به دو دسته عمومی و خصوصی تقسیم می گردد که در حقوق انگلستان شرکت با مسئولیت محدود به سهام خصوصی از حیث میزان مسئولیت شرکاء قابل انطباق با شرکت با مسئولیت محدود در حقوق ایران است.
یک دسته دیگر از شرکت ها عبارتند از unlimited companies که در این نوع شرکت ها، مسئولیت شرکاء در هنگام انحلال شرکت ، محدود به آورده آن ها نبوده بلکه نامحدود است از حیث نامحدودیت مسئولیت شرکاء این شرکت قابل تطبیق با سرکت های تضامنی در حقوق ایران است.
در حقوق انگلیس، مطابق قانون شرکت های تجاری مصوب 1980 شرکت با مسئولیت محدود می توانست حداقل با دو نفر تشکیل گردد ولی در قانون جدید 1992، شرکت با مسئولیت محدود با حداقل یک نفر هم مقرر شد. یک شخص خارجی نیز مانند تبعه انگلیسی می تواند عضو شرکت گردد هر چند تمام شرکای شرکت خارجی باشند، آن شرکت با شرکتی که شرکایش تبعه انگلستان هستند ، فرقی نخواهند داشت.
در حقوق انگلیس آورده شرکاء در شرکت های با مسئولیت محدود ممکن است وجه نقد ، انجام خدمت یا دارایی های دیگر باشد. همچنین املاک ، زمین ، اموال محسوس و غیرمحسوس و یا پروانه و مجوز علایم تجاری می تواند به عنوان آورده باشد. در مورد شرکت های با مسئولیت محدود به سهام عمومی لازم است سهم الشرکه غیرنقدی توسط ارزیاب ، ارزیابی شود و در مورد شرکت های خصوصی چنین لزومی وجود ندارد.
سهام شرکاء به انواع مختلفی تقسیم بندی می شود و هر کدام از این انواع حقوق خاصی را برای دارنده اش در بردارد سهم شرکاء می تواند ممتاز یا عادی باشد.
سهام قابل انتقال است. مطابق قانون ، انتخاب اختیار مدیران با شرکاست و مدیران نمایندگان شرکاء در اداره شرکت با مسئولیت محدود می باشند و در ارتباط با اشخاص ثالث، نماینده شرکت محسوب می شوند. شرکاء حق دارند در اساسنامه اختیارات مدیران را محدود نمایند لیکن این محدودیت ها در قبال اشخاص ثالث قابل استناد نیست. هر شریکی به نسبت سهم خود در شرکت های با مسئولیت محدود به سهام حق دخالت در امور شرکت و رای در تصمیمات مربوط به مجمع عمومی دارد. شرکاء شرکت می توانند با توافق آراء شرکت را منحل نمایند. شرکاء یا اعضاء بر مدیران کنترل دارند، همچنین شرکاء حق تغییر اساسنامه را دارند.
شرکت با مسئولیت محدود دارای مجمع عمومی است که این مجمع عمومی برای احقاق حق جمعی شرکاست. شرکاء حق دارند با تصویب مجمع عمومی، موضوع شرکت را مطابق با قوانین مصوب سال های 1948 و 1980 تغییر دهند. در صورت توافق آراء آن ها می توانند با تغییر شرکت نامه که به حکم محکمه انجام می گیرد، نام شرکت را تغییر دهند.
• وظایف شرکاء
شرکائی که در تاسیس شرکت دخالت دارند دارای تکالیفی معین در تاسیس می باشند. موسسین شرکت که جهت راه اندازی اقدام می نماید تمامی اقدامات ضروری برای رسیدن به هدف را انجام می دهند.
شرکاء حق ندارند سهام خود را در معرض عمومی گذارده یا اوراق قرضه را منتشر نمایند. وظایف آن ها مانند وظایف امین است. موسسین باید توجه کنند که برای خود نفع سری قرار ندهند و از جمله این که بیش از میزان واقعی تقویم انجام ندهند.
در صورت تخلف، شرکاء حق طرح دعوی علیه آن ها را دارند. همچنین شرکاء حق دارند به اتفاق آراء غیرموسس، قراردادهایی را که میان شرکت و موسسین منعقد گردیده است و در آن ها تکالیف موسسین رعایت نشده است لغو نمایند.
موسسین، مدیران را انتخاب می کنند اقدامات لازم برای تحصیل سرمایه را انجام می دهند و در این راه باید تکالیف مقرره فوق الذکر را رعایت نمایند. در این شرکت ها، اعضاء حق ندارند سهام خود را در معرض عموم گذارده یا اوراق قرضه منتشر نمایند.
• بازرسی و نظارت در شرکت های با مسئولیت محدود و تضامنی در حقوق انگلیس
نهادهای بازرسی و نظارتی :
در حقوق انگلیس در مورد شرکت های تجاری موضوع این فصل دو شیوه نظارت بر شرکت های تجاری تعبیه شده که می توان آن ها را تحت عنوان نظارت از بیرون ( خارج از شرکت ) و نظارت از درون دسته بندی نمود.
قانون شرکت های 1985 بخش 14 را ، مشتمل بر مواد 431 تا 453 ، تحت عنوان تحقیق از شرکت ها و امور مربوط به آن ها : مطالبه اسناد به بازرسی شرکت ها از بیرون اختصاص داده است.
در حقوق انگلستان ، بازرسی از بیرون از سوی وزارت تجارت و صنعت اعمال می گردد. وزیر مربوطه بازرسانی را با درخواست شرکت موضوع بازرسی، سهامداران شرکای شرکت ، به حکم دادگاه و یا تشخیص خود جهت بررسی کار شرکت ها انتخاب می نماید. بازرسان مزبور هیچ رابطه سازمانی با شرکت نداشته و حقوق خود را از وزارتخانه یاد شده دریافت می دارند.
مجوز این اختیار در بند یک ماده 431 قانون شرکت ها بدین شرح منعکس است :
" وزیر تجارت و صنعت ممکن است یک یا چند بازرس واجد شرایط را به منظور بازرس امور شرکت و ارائه گزارش مطابق دستورات صادره از سوی مقام مربوطه ، منصوب نماید . "
در نتیجه تحقیقات وزارت تجارت و صنعت و یا در پی انتشار گزارش بازرسان ممکن است علیه اشخاص مختلف اقامه دعوی شود. بدین صورت که چنانچه در گزارش بازرسان و یا اطلاعات واصله ، مطلبی دریافت شود که از دید وزیر تجارت و صنعت به عنوان دلیل برای طرح دعوی کفایت کند، وزیر یاد شده خود و به نام شرکت مبادرت به اقامه دعوی خواهد نمود.
همچنین بازرس توسط وزیر تجارت و صنعت ممکن است به تجویز بند یک ماده 432 قانون شرکت های 1985 و با رای دادگاه باشد.
افزون بر موارد بالا در شرکت هایی همانند با مسئولیت محدود دارندگان دست یک یک پنجم از سرمایه شرکت را درخواست نمایند، در صورتی که وزیر تجارت و صنعت صلاح بداند و درخواست شرکای شرکت قابل قبول بوده و مبلغی تا پنج هزار پوند برای هزینه های تحقیق از سوی شرکای متقاضی قبلاَ تودیع شده باشد، بازرسی را برای بررسی موضوع تقاضا خواهد گمارد.
به علاوه ، در صورتی که فعالیت شرکت با قصد تقلب نسبت به بستانکاران آن صورت گرفته یا در فعالیت شرکت هدفی نامشروع دنبال شده و یا به زیان گروهی از شرکاء عمل گردیده باشد، وزیر تجارت و صنعت مطابق بند 2 ماده 432 می تواند بازرسی را جهت بررسی وضعیت شرکت معین کند.
وزیر تجارت و صنعت، در اعمال اختیارات خود ، به تجویز ماده 447 قانون شرکت های 1985 می تواند شرکت و ارکان مرتبط در شرکت را به ارائه نسخه ای از دفاتر و صورت های مورد نظر مکلف سازد. در صورت عدم همکاری شرکت ، وزارت یاد شده ممکن است بر مبنای اطلاعات تقدیمی به دادگاه صلح درخواست صدور حکم به تجویز ورود بازرسی اماکن و اسناد مورد نظر را بنماید. در صورتی که مسئولان ذیربط مدارک و اسناد خلاف واقع و مجعول ارائه نمایند و یا آن ها را از میان ببرند، به زندان یا جزای نقدی و یا هر دو محکوم می گردند.
• روش بازرسی و آثار آن
به عنوان قاعده ، در حقوق انگلیس، انتخاب دست کم یک بازرس حساب در هر مجمع عمومی سالیانه الزامی است به موجب ماده 384 قانون شرکت ها :
" هر شریک یک یا چند بازرس ( حسابرس ) را مطابق مقررات این فصل منصوب خواهد نمود. این امر با رعایت بند یک ماده 388 صورت می پذیرد . "
بازرس حساب در هر مجمع سالیانه مکلف به قرائت صورت های مالی و فراهم ساختن امکان بازبینی این صورت ها از سوی هر یک از شرکای شرکت است.
در انگلیس به طور کلی به سمتی می روند تا مقررات بازرسی را در شرکت ها بیشتر کنند و در این راستا از نهادها و مقامات زیادی کمک می گیرند تا اطلاعات خود را به مراجع قضایی اعلام دارند از جمله این اطلاعات و تخلفات که این نهادها در خصوص شرکت ها از جمله شرکت با مسئولیت و غیره به مراجع اعلام می کنند عبارتست از رقابت غیرعادلانه ، انحصارات شرکت ها ، تعهدات شرکت ها و غیره .
بازرسی در شرکت ها ممکن است مربوطه به اقدامات یا اعمال شرکت ها باشد یا مربوط به عضویت و کنترل شرکت ها . بازرسی گاهی رسمی است و گاهی غیررسمی، که بازرسی غیررسمی نسبت به رسمی در سطح پایین تری است. به هنگام بازرسی از شرکت خواسته می شود که در مجا می توان این اسناد را یافت.
قصور یا کوتاهی شرکت در قبول این درخواست ممکن است مورد بازخواست و تنبیه دادگاه قرار بگیرند. آمار نشان می دهد که در سال 2005 و 2006 حدود 3700 شرکت اینگونه بازرسی شده اند. ( یعنی با روش غیررسمی ) .
یک بازرسی ممکن است آثاری را در پی داشته باشد و اگر رفتار مجرمانه ای آشکار شود یا مظنون به عمل مجرمانه باشد و در هر صورت چه بسا پس از ارزیابی موجبات سلب صلاحیت مدیران و اشخاص دیگر ذیربط در شرکت فراهم گردد یا موجبات انحلال شرکت گردد یا اینکه منجر به مطالبه خسارت شود. همچنین چه بسا اطلاعات و اسناد تحصیل شده در طول بازرسی ممکن است برای مقامات افشاء شوند.
Loed Dening در خصوص بازرسی در شرکت ها در پرونده مربوط به شرکت با مسئولیت محدود Norwest Holstعلیه secretary… عنوان می کند :
از سال 1948 مقررات با ارزشی درباره قانون شرکت ها وجود داشته که به موجب آن هیئت مدیره شرکت می توانسته بازرسین را جهت بازرسی عملیات شرکت منصوب کند و تا به حال آرای محاکم بر این مبنا بوده که بازرسین به هنگام انجام وظیفه منصفانه عمل کرده اند و عملکرد دادگاه ها بر این بوده که وزارت تجارت حق نداشته در شرکتی که خطایی صورت نپذیرفته مبادرت به بازرسی نماید.
البته مشکلاتی هم در شرکت های کوچک می باشد که تعداد آن ها کم است و کنترل کلی در دست مدیران است و این چگونه ممکن است که شخصی بر این اشخاص کنترل کند بدیهی است اگر در این شرکت ها ادعای تقلب نشود چه بسا بازرسی ضرورت ندارد.
از قبل از سال 1962 ایده ای از سوی Brodie پذیرفته شد که این رویه از سوی کامن لا قابل قبول است که بازرسی بایستی بر اساس اصول عدالت طبیعی صورت پذیرد . به طوری که قبل از بازرسی، اظهارات طرفین شنیده می شود.
روند معمولی و مناسب برای بازرسی از دیدگاه حقوقدانان و قضاوت در حقوق انگلیس اینست که قرار نیست در بازرسی حقوق و تکلیف را مشخص نمایند بلکه قرار است بررسی و گزارش دهند و هدف از این بررسی و ترغیب باید در جهت اداره خوب شرکت ها و اقدامات آن ها باشد.
همچنین از دیدگاه آن ها بازرسین باید بی طرفانه عمل کنند و وظایف آن ها قضایی و شبه قضایی نیست.
کشور دانمارک ، کشوری است در شمال اروپا که از جنوب با آلمان مرز خشکی دارد و با کشورهای سوئد و نروژ مرز دریایی، و توسط پلی به نام اورسوند به سوئد متصل شده است.
پایتخت دانمارک کپنهاگ است و این کشور، از اعضای موسس سازمان ملل و ناتو می باشد. کشور دانمارک دارای دولت رفاه است و از نظر کم بودن اختلاف درآمد مردم ، در رتبه اول جهان قرار دارد. دانمارک از نظر درآمد سرانه در رتبه هفتم جهان قرار دارد و در بررسی های سالانه ، مردم آن مکرراَ به عنوان راضی ترین مردم جهان اعلام می شوند و همچنین در سال 2016 شرکت یونیورسام با انتشار شاخص سالانه شادی، کشور دانمارک را در رتبه نخست شادترین و راضی ترین نیروی کار در دنیا قرار داد.
شرایط بسیار مناسب سرمایه گذاری در دانمارک ، این کشور را به یک کشور امن و درجه یک برای سرمایه گذاری و ثبت شرکت تبدیل نموده است. چنانچه می خواهید با شرایط کامل ثبت شرکت در دانمارک آشنا شوید ، می توانید این مقاله را مورد مطالعه قرار دهید. در این نوشتار، نحوه ثبت کردن شرکت در دانمارک ، مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. شایان ذکر است ، علاقه مندان ، جهت آشنایی با قوانین ثبت کردن شرکت در سایر کشورهای اروپایی ، می توانند به مقالات ذیل مراجعه نمایند :
- ثبت شرکت در هلند
- ثبت شرکت در یونان
- ثبت شرکت در آلمان
- ثبت شرکت در گرجستان
• مزایای ثبت شرکت در دانمارک چیست ؟
- مالکیت 100% ( بدون نیاز به شریک محلی )
- روند ثبت نمودن شرکت در دانمارک ، سریع ، غیررسمی و به صرفه است .
- ثبت آنلاین شرکت های جدید بدین معنی است که شما در عرض چند ساعت آماده شروع کسب و کار خود هستید.
- هیچ گونه شرایطی برای اخذ اقامت دائمی مدیریت شرکت ، از جمله مدیر عامل ، هیئت مدیره یا هیئت نظارت وجود ندارد.
- هیچ گونه سند محضری نیاز نیست.
- نرخ مالیات شرکت نسبتاَ پایین ( 25% ) است . علاوه بر این ، سرمایه گذاران خارجی می توانند از نرخ مالیات ویژه برخوردار شوند.
- نرخ مالیات برای ثبت کردن شرکت در دانمارک در مقایسه با دیگر کشورهای شمال اروپا پایین تر است.
- شرایط زبانی بسیار انعطاف پذیر است و برخی اسناد و مدارک را می توان به زبان انگلیسی ثبت نمود.
- از طریق انجام این کار در این کشور، می توان برای اقامت دائم در دانمارک اقدام نمود.
- پس از کسب اقامت دائم در کشور دانمارک می توانید تقاضای پاسپورت 5 ساله بدهید.
- امکان اخذ آسان ویزا برای تمامی نقاط دنیا
- افتتاح حساب شرکتی و شخصی در بانک های این کشور
- دسترسی به تمام نواحی اروپای شینگن برای مسافرت ، تجارت و اقامت طولانی مدت
- استفاده از مارک تجاری ( برند ) اروپایی
- قوانین تجاری و گمرکی آزاد در داخل اتحادیه اروپا
- امکان تقسیم و توزیع سود سهام به طور موقت وجود دارد.
• مرسوم ترین انواع شرکت در دانمارک
1- شرکت محدود عمومی
2- شرکت محدود خصوصی
3- شرکت محدود عمومی اروپایی
4- گروه بندی اقتصاد اروپایی
5- سرمایه گذاری مشترک
6- کسب و کار انفرادی
متداول ترین انواع شرکت در دانمارک دو نوع اول می باشد.
مشخصات شرکت محدود عمومی : در این شرکت نیاز به سرپرست وجود دارد که حداقل یکی از آن ها باید مقیم اتحادیه اروپا باشد. مدیر استخدامی شرکت باید شهروند اتحادیه اروپا باشد. مقدار سرمایه لازم برای شرکت محدود عمومی 67 هزار یورو می باشد. حساب های شرکت به صورت سالانه بررسی می شود.
مشخصات شرکت محدود خصوصی : در این شرکت لزومی وجود ندارد که سرپرستان و مدیر مقیم دانمارک باشند. حساب های شرکت باید به صورت سالانه توسط یک حسابرس بررسی گردد. مقدار سرمایه لازم برای تاسیس شرکت محدود خصوصی 10 هزار یورو می باشد.
لازم به ذکر است، در کشور دانمارک دو روش ثبت وجود دارد. ثبت نام آنلاین و ثبت نام کاغذی و پیچیده .
در روش ثبت نام آنلاین ، فرد متقاضی می تواند در مدت چند ساعت و توسط سیستم ثبت نام الکترونیکی به وسیله سازمان کسب و کار دانمارک به ثبت برسد . در این روش، نیاز به حضور اولیه فرد در کشور دانمارک نمی باشد و کلیه مراحل ثبت توسط سازمان کسب و کار دانمارک طی می شود و نهایتاَ لازم است متقاضی یک امضای دیجیتال ارائه دهد.
در روش ثبت نام کاغذی ، کارهای مربوطه از طریق موسسات ثبت و آژانس های تجاری در کشور انجام می شود. این روش ثبت زمان گیر و پیچیده است و ممکن است 2 تا 3 هفته به طول انجامد. لازم به ذکر است، ثبت نام سنتی و کاغذی در دانمارک ، مختص شرکت های بامسئولیت محدود می باشد .
• مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت در دانمارک چیست ؟
- ارائه نام شرکت توسط فرد متقاضی که اقدام به ثبت نمودن شرکت در دانمارک نموده است.
- پر نمودن فرم ثبت شرکت در کشور دانمارک
- تهیه اساسنامه شرکت
- کپی پاسپورت سهامداران شرکت با اسکن از کپی پاسپورت مدیرعامل شرکت متقاضی
- ایجاد حساب بانکی برای شرکت ثبت شده در کشور دانمارک
- ارائه طرح توجیهی برای فعالیت اقتصادی در کشور دانمارک
- ارائه سند مالکیت مبنی بر عملکرد مالی
- ارائه کپی از آخرین مدرک تحصیلی
- داشتن وکالتنامه چنانچه امور توسط وکیل انجام می شود.
• برای شروع به ثبت شرکت در دانمارک چه باید کرد ؟
برای ثبت کردن شرکت در دانمارک باید مراحل مختلف و گوناگونی طی شود که این مراحل به قرار ذیل است :
- تشکیل پرونده توسط وکلایی که در کشور دانمارک هستند.
- هماهنگی میان وزارت بازرگانی و وزارت امور خارجه جهت تشکیل پرونده
- کسب موافقت نامه از دولت دانمارک و اخذ اجازه برای فعالیت تجاری
- تعیین وقت مصاحبه در سفارت و اخذ ویزای D برای فرد متقاضی و خانواده ایشان حضور در دانمارک جهت اخذ اقامت یکساله و انجام مراحل ثبت
- مجوز کار به مدت یک سال در کشور دانمارک
- ارائه گزارش یک ساله فعالیت های تجاری شرکت مذکور
- تمدید اقامت در صورت موافقت دولت دانمارک
- اقامت سه ساله در کشور دانمارک
- در صورت ارائه فعالیت تجاری ثبت درخواست اقامت ثابت
- اخذ اقامت دائم و ویزای دانمارک در کشور دانمارک همراه با خانواده
شرکت با مسئولیت محدود یکی از پر مخاطب ترین و محبوب ترین قالب های تجاری قابل ثبت در قانونی تجارت می باشد. این نوع شرکت بنا بر ماده 94 قانون تجارت اینگونه تعریف شده است : (شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که از دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل می شود. هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه سهام یا قعطات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول دیون و تعهدات شرکت هستند).
هزینه و شرایط مناسب ثبت این شرکت باعث شده است تا این قالب درخواست بسیار زیادی برای ثبت داشته باشد. بنابراین سوالات گوناگونی نیز در رابطه با ثبت شرکت در این قالب وجود دارد که یکی از متداول ترین آنها ، پرسش در رابطه با هزینه ثبت شرکت با مسئولیت محدود می باشد.
در ابتدا توجه داشته باشید که هزینه ثبت شرکت در این قالب می تواند با توجه به موراد متفاوتی مانند ؛ میزان سرمایه ، تعداد شرکاء و.... متغیر باشد .
یکی دیگر از هزینه هایی که در محاسبه هزینه ثبت شرکت در قالب مسئولیت محدود تاثیر گذار است ، این نکته است که آیا فرآیند ثبت شرکت توسط خود شخص یا اشخاص به انجام می رسد ؟ یا انجام آن به مجموعه های ثبتی و وکلا سپرده می شود؟ (با توجه به اینکه میزان حق الوکاله با توجه به مجموعه منتخب متقاضی متفاوت است در این مطلب اشاره ای به هزینه نخواهد شد.)
بنابراین در ادامه هزینه های دولتی ثبت شرکت بدون در نظر گرفتن حق الوکاله احتمالی اعلام و برررسی خواهد گردید:
هزینه های ثبت شرکت در قالب مسئولیت محدود شامل موارد مختلفی است از جمله: هزینه پایه ثبتی، هزینه درج نام، حق الثبت، حق درج، حق ابطال تمبرهای داخل اداره ثبت شرکت ها، هزینه های پستی، هزینه اساسنامه، هزینه اظهارنامه، هزینه تنظیم صورتجلسات و واریزهای اداره ثبت، هزینه درج اگهی در روزنامه رسمی و روزنامه های کثیر الانتشار و... ) که در ادامه تا حد امکان برخی از این هزینه ها را بررسی خواهیم نمود:
براورد هزینه ثبت شرکت با مسئولیت محدود با سرمایه یک میلیون ریال:
-یکی از هزینه های ثبت شرکت با مسئولیت محدود مربوط به تنظیم سند شرکتنامه است که تنظیم آن برای شرکای شرکت با مسئولیت محدود الزامی است که این سند شامل ( اساسنامه و اظهارنامه و اوراق ثبتی ) می باشد و هزینه تنظیم آن در حدود 1.000.000 ریال براورد شده است.
-هزینه حق الثبت چنانچه اشاره گردید می تواند با توجه به مواردی مانند میزان سرمایه متفاوت باشد. بطور مثال هزینه حق الثبت شرکت با مسئولیت محدود با میزان سرمایه یک میلیون ریال، 120.000ریال پیش بینی شده است.
- هزینه تعیین نام نیز می بایست به مبلغ 40.000 ریال به شماره حساب سیبا 2171329011009 بانک ملی به ادرس سازمان ثبت استاد و املاک کشور پرداخت گردد.
- هزینه بعدی مربوط به چاپ آگهی ثبت می باشد. ثبت شرکت با مسئولیت محدود در دو نوبت در روزنامه رسمی و محلی اگهی می شود. در مرحله نخست روزنامه محلی و مرحله دوم روزنامه رسمی کل کشور. که هزینه درج این آگهی در مرحله نخست در حدود 140.000ریال پیش بینی شده است.
-هزینه روزنامه رسمی و کثیرالانتشار نیز بعد از پرداخت حق الدرج در روزنامه محلی پرداخت می شود که براورد هزینه روزنامه رسمی و کثیر انتشار بستگی به نوع درج اگهی و میزان خطوط در سامانه روزنامه رسمی دارد که میانگین آن 1,750,000 ریال در نظر گرفته شده است.
-یکی از هزینه هایی که متقاضیان ثبت شرکت پرداخت می نمایند هزینه پوشه و گیره به مبلغ 150,000 ریال می باشد.
-آخرین هزینه ای که متقاضیان ثبت شرکت با مسئولیت محدود پرداخت خواهند نمود، هزینه پلمپ دفاتر شرکتها می باشد. این هزینه شامل اوراق، دفتر کل و روزنامه بعلاوه فیش ها است. دفاتر کل و روزنامه از 50 یا 100 و یا حتی 200 برگ متفاوت است. بنا براین هزینه بررسی آن نیز می تواند متفاوت باشد، لکن میانگین این هزینه را نیز چیزی در حدود 150.000 ریال می توان در نظر گرفت.
در نهایت، توجه داشته باشید که چنانچه در ابتدای مطلب اشاره گردید تمام این هزینه ها، تقریبی محاسبه گردیده است و می تواند متفاوت باشد. البته این نکته را فراموش نکنید که شرکت با مسئولیت محدود در میان دیگر قالب های تجاری کمترین هزینه ثبت را دارد و این موضوع در کنار شرایط ثبتی مناسب یکی از دلایل محبوبیت آن می باشد.
در حال حاضر افراد بسیاری جهت راه اندازی کسب و کار های جدید و یا گسترش کسب و کارهای قدیمی خود، اقدام به ثبت شرکت می نمایند. متولی این امور و موارد مشابه در کشور سازمان ثبت احوال و اسناد می باشد. مرکز اصلی این اداره در تهران، خیابان میرداماد تقاطع مدرس - پلاک 275 واقع گردیده است و پاسخگوی مراجعین محترم می باشد.
البته این سازمان در سالهای اخیر اقدام به راه اندازی سامانه ی اینترنتی نموده است که در آن می توان درخواست های مربوط به ثبت شرکت و دیگر درخواست های مربوط را بدون نیاز به مراجعه حضوری به ثبت رساند.
با توجه به اینترنتی شدن این فرآیند، صرفه جویی قابل توجهی در وقت و هزینه متقاضیان ثبت شرکت شده است. همچنین این اقدام دارای مزایای بسیار دیگری نیز برای جامعه می باشد که در ادامه به برخی از آنها اشاره می نماییم؛
- کاهش رفت و آمد های غیر ضروری
-کاهش آلودگی و ترافیک
-احترام و تکریم ارباب رجوع
-امکان اطلاع از وضعیت پرونده به صورت اینترنتی
-احترام به محیط زیست و اجتناب از کاغذ بازی های غیر ضروری
-امکان ثبت شرکت برای هر شخص بدون نیاز به واسطه (البته توجه داشته باشید که داشتن اطلاعات کافی جهت انجام پروسه ثبت شرکت لازم می باشد.)
-امکان استعلام اینترنتی نام شرکت پیش از ثبت
و...
جهت ثبت شرکت در سامانه اداره ثبت شرکت ها کافی است به سامانه این اداره به آدرس https://irsherkat.ssaa.ir/ مراجعه نمایید و با کامل نمودن اطلاعات درخواست شده، فرم مورد نظر را تکمیل نموده و اسناد و مدارک مورد نیاز را نیز ضمیمه نمایید. پس از به پایان رساندن مراحل ثبت شرکت در این سامانه درخواست شما توسط کارشناسان این مرکز بررسی خواهد شد و در صورتی که در درخواست شما و مدارک و اسناد ارسالی مشکلی وجود نداشته باشد، می توانید نسبت به ارسال مدارک از طریق پست اقدام نمایید و در صورت کامل و بی نقص بودن این مدارک اطلاع داده می شود تا برای امضاء ذیل دفتر مراجعه نمایید. در انتها نیز می بایست درج آگهی ثبت شرکت را در روزنامه محلی و روزنامه رسمی به چاپ برسانید.
توجه داشته باشید در سامانه فوق کلیه اطلاعات مربوط به چگونگی تنظیم درخواست ها و مدارک مورد لزوم بخشنامه ها و شیوه نامه های اجرایی ثبت شرکتها و تمامی اطلاع رسانی های لازم در دسترس متقاضیان می باشد.
فرآیندی که در پاراگراف پیشین بدان اشاره گردید، خلاصه ای از مراحل ثبت شرکت در سامانه اداره ثبت شرکت می باشد. البته مهمترین الزام انجام این فرآیند دسترسی بدون اشکال به اینترنت می باشد.
با توجه به قطعی اینترنت و اختلال به دسترسی به این شبکه جهانی در ماه های گذشته و با وجود صحبت هایی در رابطه با امکان ملی شدن اینترنت ، این سوال ذهن بسیاری از متقاضیان ثبت شرکت را به خود مشغول نموده بود که آیا در چنین شرایطی امکان ثبت اینترنتی شرکت وجود خواهد داشت؟ یا لازم است مانند گذشته این فرآیند را در اداره ثبت شرکت ها در صف های طولانی و با صرف وقت و هزینه به انجام رساند؟
خوشبختانه در پاسخ این سوال می توان گفت که حتی در شرایط قطع اینترنت نیز ،سایت های داخلی از جمله سایت اداره ثبت شرکت ها برای تمام افراد قابل دسترسی بوده اند و متقاضیان می توانستند درخواست خود را در این سامانه به ثبت برسانند. بنابراین نگرانی از بابت دسترسی به این گونه وب سایت ها در آینده نیز وجود نخواهد داشت و متثقاضیان می توانند درخواست خود را بدون هیچ اشکالی در این سامانه ها به ثبت برسانند.
مطمئناً در صورتی که دسترسی اینترنت محدود گردد و به عبارتی اینترنت ملی جایگزین اینترنت بین المللی گردد، خللی در استفاده از سامانه اداره ثبت شرکت ها و سایت های ثبت شرکت وجود نخواهد داشت.
چنانچه در تجربه ای که در چند روز گذشته از قطعی اینترنت داشتیم، سایت های داخلی مانند سایت های اداره های دولتی و وزارتخانه ها، بانک ها، دانشگاه ها، مراکز آموزشی و حتی سایت هایی مانند دیوار، شیپور و ... بدون هیچگونه اشکالی در دسترس عموم قرار داشتند .
شرکتهای تجاری در قوانین تجارت در هفت قالب با خصوصیات متفاوت قابل ثبت هستند این قالب ها عبارتند از :
شرکت سهامی. (شامل شرکت سهامی عام و شرکت سهامی خاص)
شرکت با مسئولیت محدود.
شرکت تضامنی.
شرکت مختلط غیر سهامی.
شرکت مختلط سهامی.
شرکت نسبی.
شرکت تعاونی تولید و مصرف.
قالب های فوق را می توان از نظر عوامل تعیین کننده در اعتبار شرکت به دو دسته تقسیم نمود؛ شرکت های شخصیت و سرمایه، در شرکت های سرمایه که شرکت سهامی بهترین مثال برای آن می باشد، عامل تاثیر گذار و تعیین کننده، سرمایه شرکت است و در شرکت های اشخاص که شرکت تضامنی بهترین مثال برای این شرکت می باشد، مهمترین عامل، شخصیت شرکاء و اعتبار آنها می باشد.
شرکت های تضامنی مطابق ماده 116 قانون تجارت شرکت هایی هستند که توسط دو یا چند نفر شریک با مسئولیت تضامنی جهت انجام امور تجاری تاسیس می گردند. مسئولیت شرکاء در این شرکت در مقابل دیون احتمالی شرکت بی انتهاست، بدین معنا که در صورت بروز خسارت یا بدهی و کافی نبودن سرمایه شرکت، هر یک از شرکاء به تنهایی مسئول پرداخت دیون شرکت می باشد. در این نوع شرکت هر قراری که غیر از این بین شرکاء منعقد گردد در مقابل شخص ثالث باطل است.
در نام گذاری این شرکت نیز قوانین خاصی وجود دارد. بنا بر ماده 117 قانون «در نام شرکت تضامنی باید عبارت "شرکت تضامنی" و لااقل اسم یکی از شرکاء ذکر شود. در صورتی که اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکاء نباشد باید بعد از اسم شریک یا شرکائی که ذکر شده است عبارتی از قبیل "و شرکاء" یا "برادران" قید شود». مانند شرکت تضامنی برادران رضایی یا شرکت تضامنی رفعت و شرکاء.
مسلماً ثبت چنین شرکتی که اموال هر یک از شرکاء، ضامن پرداخت کلیه دیون شرکت است، برای شرکاء دارای ریسک بالایی است. شاید از خود بپرسید در شرایطی که می توان شرکت هایی با مسئولیت بسیار کمتر به ثبت رسانید چرا برخی افراد قالب تضامنی را با این میزان مسئولیت برای فعالیت خود انتخاب می نمایند و مزیت ثبت شرکت تضامنی چیست؟
چنانچه اشاره گردید این نوع شرکت صرف نظر از نوع فعالیت، تجاری محسوب می شود و با توجه به قوانین رایج بر آن مسلما می بایست بین افراد مورد اعتماد مانند اعضای یک خانواده و یا دوستان معتمد به ثبت برسد.
شرکت های تضامنی جهت فعالیت در موضوعاتی چون تجارتخانه ها، واردات و صادرات، حمل و نقل داخلی یا بین المللی (در انواع جاده ای، ریلی، هوایی و یا دریایی) تولیدات، پخش و فروش و.. همچنین فعالیت های بانکی، بیمه ای، صرافی و مانند آنها... ثبت می گردد.
شرکت تضامنی معمولا توسط افرادی تشکیل می گردد که اعتماد کافی به یکدیگر دارند و جهت فعالیت نزد مخاطبین خود نیز نیاز به اعتبار بالایی دارند چراکه این شرکت در میان دیگر قالب ها مستحکم ترین و معتبر ترین شرکت می باشد. مهمترین مزیت شرکت تضامنی نیز همین اعتبار آن نزد مخاطبین می باشد.
اشخاص ثالث با آگاهی از قوانین شرکت های تضامنی راحت تر به این مجموعه ها اعتماد می نمایند. بنابراین چنین شرکتی در بازار پر رقابت امروز اعتبار بیشتری خواهد داشت و معمولا می توانند در معاملات بزرگتر و پر سود تر مشارکت نمایند و این از مهمترین مزایای ثبت شرکت در قالب تضامنی می باشد.
در ماده 118 قانون تجارت شرکت تضامنی اینگونه تعریف شده است:
شرکت تضامنی شرکتی است که تحت اسم مخصوص برای امور تجاری بین دو نفر یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود و اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض شرکت کافی نباشد .هر یک از شرکا حتی از محل اموال شخصی مسئول پرداخت تمام قروض هستند .
بنا بر قوانین تجارت در صورتی که نام برخی مالکان در نام شرکت آمده باشد شرکت تضامنی محسوب می شود.
این نوع شرکت را می توان از قدیمی ترین انواع شرکت در دنیا دانست، چراکه از گذشته های بسیار دور تجار اروپایی با قوانینی نزدیک به قوانین این نوع شرکت فعالیت اقتصادی و تجاری می کرده اند. در حال حاضر نیز ثبت شرکت تضامنی در بسیاری از کشورهای دنیا متداول است. در قوانین ایران نیز شرکت تضامنی معتبرترین و مستحکم ترین قالب قابل ثبت می باشد.
اعتبار شرکت های تضامنی به دلیل نوع مسئولیت شرکاء در این شرکت می باشد (مسئوایت تضامنی شرکا). این بدین معناست که هرگاه شرکت دچار مشکلات و یا ورشکستی شود و دارایی های شرکت برای پرداخت دیون طلب کاران کافی نباشد، طلبکاران می توانند برای وصول طلب خود به هر یک از شرکاء ضامن مراجعه نموده و طلب خود را حتی از محل اموال شخصی آنان درخواست نمایند.
بنا بر ماده 123 قانون تجارت؛ در چنین شرکتی و با توجه به مسئولیت شرکاء ،سهم الشرکه قابل انتقال به غیر نمی باشد مگر با رضایت کلیه شرکاء.
در رابطه با نام گذاری شرکت تضامنی نیز ماده 117 قانون تجارت چنین اشاره نموده است: در نام گذاری شرکت های تضامنی استفاده از عبارت شرکت تضامنی به همراه نام یکی از شرکاء الزامی می باشد. معمولا در اسامی این شرکت ها از واژگانی مانند "برادران" ، "شرکاء" و... استفاده می گردد.
چنانچه اشاره گردید شرکت های تضامنی در بازار از اعتبار ویژه ای برخوردار هستند. حال باید دید این نوع شرکت برای فعالیت در چه موضوعاتی مناسب می باشد:
در پاسخ این پرسش می بایست اشاره نمود که شرکت های تضامنی برای انجام امور تجاری تشکیل می گردند .
به عبارتی شرکت تضامنی یک شرکت تجاری است، هم از نظر شکلی و هم از نظر موضوعی. لذا، شرکت تضامنی را برای امور غیرتجاری نمی توان تشکیل داد.
بنا بر ماده یک قانون تجارت نیز تاجر کسی است که شغل معمول خود را معاملات تجاری قرار دهد بنابر این هر شخصیت حقیقی و حقوقی می تواند تاجر باشد.
شرکت تضامنی می توانند در تمامی این موضوعات فعالیت نماید:
1- تصدی امور حمل و نقل اعم از مسیرهای خشکی یا دریایی ، هوایی ، زمینی
2-عملیات دلالی یا حق العمل کاری
3-تسهیل معاملات ملکی یا پیدا کردن خدمه و یا تهیه و رسانیدن ملزومات وغیره
4- تصدی به هر قسم نمایشگاه های عمومی .
5- عملیات صرافی و بانکی
6- معاملات برواتی اعم از اینکه بین تاجر یا غیر تاجر باشد
7- عملیات بیمه دریایی یا غیر دریایی
8- کشتی سازی و خرید فروش کشتی و کشتی رانی داخلی یا خارجی و معاملات راجعه به انها
9- تأسیس و بکار انداختن هر قسم کارخانه مشروط بر اینکه برای رفع حوایج شخصی نباشد .
10-امور تجاری خاص شرکت های تضامنی .
البته با توجه به ماهیت شرکت های تضامنی و میزان مسئولیت شرکاء در این نوع شرکت، در شرکت های تضامنی برای انتخاب موضوع فعالیت تنها سرمایه مد نظر نمی باشد بلکه تخصص، تجربه و قدرت اداره شرکت برای هر یک از شرکاء حائز اهمیت می باشد تا شرکت دچار خسارت احتمالی نگردد.
- منظور از شرکت های شخص محور و سرمایه ای چیست ؟
- bمدارک لازم برای اخذ رتبه ی پیمانکاری
- مدارک لازم برای اخذ رتبه ی پیمانکاری
- مزایای ثبت اختراع
- ارزش ویژه ی نام و نشان تجاری
- مرجع ثبت شرکت ها
- نام تجاری به عنوان یک آرم 2 شنبه 19 بهمن 1398
- عوامل موثر بر ارتقاء تصویر برند شنبه 19 بهمن 1398
- مالیات و کد اقتصادی چهارشنبه 16 بهمن 1398
- ترتیب ثبت شرکت ها ی خارجی سه شنبه 24 دی 1398
یکی از اقدامات مهم پس از ثبت شرکت، ارائه اظهارنامه پلمپ دفاتر می باشد. این دفاتر در واقع به دلیل اینکه تمامی صفحات آن در اداره مالیات و ثبت شرکت ها پلمپ می شود، به این نام مشهور شده اند.
در این مطلب تلاش شده است تا مطالب مفیدی در رابطه با تعریف ماهیت اظهارنامه پلمپ دفاتر و چگونگی تنظیم آن ارائه گردد، لطفا با ما همراه باشید:
این دفاتر عبارتند از 1- دفتر روزنامه 2- دفتر کل 3- دفتر دارائی 4- دفتر کپیه و موجب ماده 6 ق.ت تمامی تجار به استثناء کسبه جزء موظف به ثبت پلمپ این دفاتر می باشند.
دفاتر پلمپ به دو صورت دفتر کل و روزنامه و در انواع 50، 100 و 150 برگ موجود است.
تمامی شرکت ها موظف هستند که در این دفاتر کارکرد مالی شرکت را وارد نمایند و در صورتی که از این امر سرباز زنند به اصطلاح علی الراس خواهند شد.
توجه داشته باشید که برخلاف تصور عموم حتی شرکت هایی که کارکرد مالی و فعالیت نیز ندارند از این قاعده مستثنی نیستند و می بایست این دفاتر را به صورت خالی و یا سفید به مراجع ذی ربط تحویل نمایند.
در واقع نه تنها شرکت ها بلکه بسیاری از دیگر فعالین اقتصادی مشمول عملیات پلمپ دفاتر تجاری هستند:
کلیه اشخاص حقیقی دارنده کسب وکار (گروه اول موضوع آیین نامه اجرایی ماده ۹۵ ق م م) اشخاصی که مجموع فروش آنها و یا ۱۰ برابر درآمد آنها طبق برگ قطعی مالیات از سال ۹۱ به بعد بیش از ۳ ملیارد تومان بوده است و در مورد اشخاص حقیقی دارای کسب و کار که خدمات ارائه می دهند مثل وکلا، کارشناسان رسمی دادگستری و پزشکان ۱.۵ میلیارد تومان بیشر باشد.
تشکل های قانونی مثل (انجمن ها، احزاب، اتحادیه های صنفی)
اشخاص ذیل نیز فارغ از حجم فعالیت جزء مؤدیان گروه اول آیین نامه اجرایی ماده ۹۵ ق م م محسوب می شوند.
دارندگان کارت بازرگانی (واردکنندگان و صادرکنندگان)؛
صاحبان کارخانه ها و واحدهای تولیدی و بهره برداران معادن دارای جواز تأسیس و پروانه بهره برداری از وزارتخانه ذیربط
صاحبان هتل های سه ستاره و بالاتر؛
صاحبان بیمارستان ها، زایشگاه ها، کلنیک های تخصصی
صاحبان مشاغل صرافی؛
فروشگاه های زنجیره ایی دارای مجوز فعالیت از وزارتخانه ذیربط
اهمیت این دفاتر به این دلیل است که در واقع این اسناد یکی از مبناهای سازمان دارایی کل کشور جهت رسیدگی مالیاتی مودیان و تعیین مالیات مجموعه می‌باشد.
همچنین توجه داشته باشید که در دفاتر قانونی نوع نگارش اطلاعات مالی نیز حائز اهمیت است.
در ادامه این مطلب جهت آشنایی بیشتر با چگونگی تنظیم اظهارنامه پلمپ دفاتر به بررسی ماهیت دفتر روزنامه و دفتر کل خواهیم پرداخت:
دفتر روزنامه :
در واقع سندی است که در آن ریز هزینه ها و سود و زیان به صورت روزانه وارد می گردد.
دفتر کل :
دفتر کل نیز دفتری می باشد که در آن ریز هزینه ها ی دفتر روزنامه به صورت هفتگی وارد می گردد.
تمامی افراد موظف هستند هر ساله پیش از شروع سال مالی جدید اقدام به دریافت دفاتر پلمپ نمایند.
نحوه ارائه اظهارنامه پلمپ دفاتر:
جهت انجام این کار متقاضیان می بایست با مراجعه به سامانه https://irsherkat.ssaa.ir درخواست خود و اظهارنامه پلمپ دفاتر را در سامانه ثبت نمایند. پس از ورود به سایت اداره ثبت، می بایست گزینه اظهارنامه پلمپ دفاتر انتخاب گردد و در صفحه مورد نظر مشخصات کامل شرکت ازجمله تابعیت و شناسه و آدرس ثبت شود . پس از ثبت اطلاعات درخواست شده نیز فیش ثبت اظهارنامه پلمپ دفاتر به متقاضیان داده می‌شود.
آدرس درخواست شده در این سامانه را به درستی وارد نمایید چراکه مدارک مورد نیاز شما به این آدرس ارسال خواهد شد.
توجه داشته باشید که بطور کلی در تکمیل این اطلاعات دقت کافی را مبذول دارید چراکه در صورت بروز اشتباه امکان اصلاح آن وجود ندارد و در صورت ارسال اظهارنامه اشتباه شرکت با مشکل روبرو می شود و مشمول جریمه مالیاتی می گردد.
پس از انجام مراحل اینترنتی ارسال درخواست می بایست نسبت به ارسال مدارک از طریق پس اقدام نمایید. پس از ارسال مدارک می توانید از طریق سامانه ارائه درخواست وضعیت تقاضای خود را بررسی و مشاهده نمایید .
مدارک مورد نیاز پلمپ دفاتر برای افراد حقوقی (شرکت ها) که می بایست توسط پست ارسال گردد عبارتند از:
اصل اظهارنامه پلمپ دفاتر مهر و امضاء شده دریافتی از اینترنت
تصویر کارت ملی متقاضی پلمپ دفاتر
تصویر پروانه کسب و یا مجوز فعالیت کسبی
پس از انجام تمامی این مراحل یکی دیگر از مواردی که می بایست شرکت ها به توجه داشته باشند الزام نگهداری دفاتر پلمپ تجاری می باشد، هر شرکتی موظف است، این دفاتر را تا ده سال در محل شرکت و جزء اسناد شرکت نگهداری نماید.
در رابطه با شرکت هایی که بنا به هر دلیلی منحل می شوند، نیز دفاتر مربوط می بایست با نظر مدیر ثبت اسناد در محل معینی از تاریخ ختم تصفیه تا ده سال محفوظ بماند.
پس از ارسال مدارک و درج شماره رسید پستی در قسمت درخواست پی گیری در این سامانه، درخواست متقاضیان و مدارک ارسال شده توسط کارشناسان این مرکز بررسی می گردد و درصورتی که مغایرت و یا هرگونه مشکل در مدارک ارسالی با اطلاعات موجود وجود نداشته باشد، صحت اطلاعات تایید شده و اجازه پرداخت وجه دفاتر و پلمپ آنها را می دهند و در ادامه متقاضی مجددا می تواند با مراجعه به سایت وجه تعیین شده را به صورت اینترنتی پرداخت نماید.
تبلیغات
اطلاعات کاربری
لینک 20لینک دوستان
آمار سایت